مقایسه اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی با درمان نگهدارنده بر کاهش رفتارهای مخاطرهآمیز و خشمهای انفجاری در سوءمصرفکنندگان مواد افیونی | ||
مجله اصول بهداشت روانی | ||
مقاله 19، دوره 18، ویژه نامه سومین کنفرانس بینالمللی روانشناسی و علوم تربیتی، آبان 1395، صفحه 505-514 اصل مقاله (306.6 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/jfmh.2016.8100 | ||
نویسندگان | ||
امیرحسین جهانگیر1؛ عباس مسجدی آرانی* 2؛ سید حسین مجتهدی3؛ نوشین نیکدل تیموری4؛ سعید ایمانی5؛ مجتبی حبیبی6 | ||
1گروه روانشناسی بالینی، مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بیمارستان طالقانی، دانشکده-ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایرا | ||
2استادیار گروه آموزشی روانشناسی بالینی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، بیمارستان طالقانی، اوین، تهران، ایران | ||
3دکتری تخصصی روانشناسی بالینی، مرکز خدمات روانشناسی سیاووشان، تهران، ایران | ||
4گروه روانشناسی بالینی، مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی بیمارستان طالقانی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
5دکترای تخصصی روانشناسی بالینی، استادیار دپارتمان روانشناسی بالینی، دانشکدهی روان-شناسی و علوم تربیتی شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
6دکترای تخصصی روانشناسی سلامت، استادیار دپارتمان روانشناسی، دانشکدهی خانواده شهید بهشتی، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی گروهدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی با درمان نگهدارنده بر کاهش رفتارهای مخاطرهآمیز و خشمهای انفجاری در سوءمصرفکنندگان مواد افیونی انجام گرفت. روشکار: در این کارآزمایی بالینی 57 بیمار با تشخیص سوءمصرف مواد به طور تصادفی درگروههایآزمون (درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و گروه درمانهای رایج مانند متادوندرمانی) و گروه شاهد (گروه کمپ) قرارگرفتند. گروه آزمون به مدت 8 هفته مورد درمان قرار گرفتند. آزمودنیها با استفاده از مصاحبه ساختاریافته و پرسشنامهی تکانشگری بارت بررسی شدند و نتایج با استفاده از روشهای آزمون تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر (مختلط) و با نرمافزار SPSS نسخهی 19 تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: اگر چه هر دو مداخلهی گروهدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و درمانهای رایج منجر به کاهش رفتارهای مخاطرهآمیز و رفتارهای تکانشگری در سوءمصرفکنندگان مواد افیونی میشود اما گروهدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی در این زمینه اثربخشتر بوده و به طور معنیداری منجر به افزایش سلامت روان بعد از ترک مواد گردیده است. به علاوه نتایج یافتهها نشان داد که تاثیر درمان در دوره پیگیری نیز قابل مشاهده بود. نتیجهگیری: نتایج نشان داد گروهدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی نسبت به درمان نگهدارنده متادون و گروه شاهد در کاهش رفتارهای مخاطرهآمیز در سوءمصرفکنندگان مواد افیونی موثر بوده است. | ||
کلیدواژهها | ||
تکانشگری؛ درمان نگهدارنده؛ سوءمصرف؛ ذهنآگاهی؛ متادون؛ مواد افیونی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,150 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,192 |