مقایسه‌ی درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی و شناخت‌درمانی گروهی در کاهش شدت علایم اختلال اضطراب اجتماعی | ||
| مجله اصول بهداشت روانی | ||
| مقاله 8، دوره 18، شماره 5، شهریور 1395، صفحه 294-299 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/jfmh.2016.7481 | ||
| نویسندگان | ||
| الهام طاهری1؛ مهدی امیری* 2؛ بهروز بیرشک3؛ بنفشه غرایی4 | ||
| 1دکترای تخصصی روان‌شناسی بالینی، انستیتو روان‌پزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران | ||
| 2استادیار روان‌شناسی بالینی، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران | ||
| 3استاد گروه روان‌شناسی بالینی، انستیتو روان-پزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران | ||
| 4دانشیار گروه روان‌شناسی بالینی، انستیتو روان-پزشکی تهران، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه‌ی درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی و شناخت‌درمانی گروهی در کاهش شدت علایم اضطراب اجتماعی و افسردگی و کاهش ارزیابی‌های منفی و بهبود عملکرد کلی انجام شد. روش‌کار: نمونه‌ی این پژوهش بالینی شامل 23 دانشجو با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی با استفاده از مصاحبه ساختاریافته برای اختلالات روانی و بودن تحت درمان روان‌شناختی یا دارویی هم‌زمان با پژوهش بود. افزون بر آن، شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌های فوبی اجتماعی، افسردگی بک، تعبیر رویدادهای اجتماعی و مقیاس سازگاری اجتماعی و کاری را نیز تکمیل کردند. شرکت‌کنندگان به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت 8 جلسه درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی و گروه دوم تحت 8 جلسه شناخت‌درمانی گروهی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان ابزارهای پژوهش را در مقاطع زمانی پس از درمان و 3 ماه پی‌گیری مجددا تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، تحلیل کوواریانس و نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج مقایسه‌ی پس از درمان نشان داد که درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی در کاهش شدت علایم افسردگی برتری معنی‌داری نسبت به شناخت‌درمانی گروهی داشت (05/0>P) و شناخت‌درمانی گروهی در کاهش ارزیابی‌های منفی برتری معنی‌داری نسبت به فعال‌سازی رفتاری گروهی داشت (05/0>P). هم‌چنین این دو درمان در کاهش شدت علایم اضطراب اجتماعی و افزایش عملکرد کلی، اثر برابری داشتند (05/0<P). در مقطع پی‌گیری نیز نتایج به طور کلی نشان داد که اثرات درمان‌ها تداوم داشتند. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، هر دو روش درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی و شناخت‌درمانی گروهی اثر مثبتی بر اختلال اضطراب اجتماعی داشتند و می‌توانند در درمان این اختلال مورد استفاده قرار گیرند. اگر چه تاثیر فعال‌سازی رفتاری گروهی در کاهش شدت علایم افسردگی و تاثیر شناخت‌درمانی گروهی در کاهش ارزیابی‌های منفی، بیشتر بود. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اختلال اضطراب اجتماعی؛ افسردگی؛ شناخت‌درمانی؛ عملکرد فعال‌سازی رفتاری | ||
|
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,656 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,659 |
||
