مقایسه اثر توکفیهای برجسته به صورت گوه از سمت طرفی با توکفیهای ساده، بر کاهش علائم بیماران مبتلا به استئوآرتریت مدیال زانو | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 8، دوره 50، شماره 1، فروردین 1386، صفحه 53-60 اصل مقاله (216.21 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2007.5593 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد رضا هاتف* 1؛ سیده زهرا میرفیضی2؛ محمدحسن جوکار2؛ مهیار میرحیدری3 | ||
| 1دانشیار، فوق تخصص روماتولوژی | ||
| 2استادیار، فوق تخصص روماتولوژی | ||
| 3پزشک عمومی - بیمارستان امام رضا (ع) | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: استئوآرتریت زانو، وضعیت شایعی است که با افزایش سن، شیوع آن نیز افزایش مییابد. مطالعات نشان داده اند، که توکفیهای گوهای از سمت طرفی در کاهش درد زانوی بیماران مبتلا به استئوآرتریت کمپارتمان میانی مؤثراست. این مطالعه با هدف مقایسه اثر توکفی هایی که از سمت طرفی به صورت گوه برجسته اند با توکفی های ساده، بر کاهش علائم بیماران مبتلا به استئوآرتریت مدیال زانو، انجام شده است. روش کار: این مطالعه کارآزمائی بالینی تصادفی دوسو کور در مدت یک سال، در طی سالهای 1383 – 84 در درمانگاه روماتولوژی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شده است. 118 بیمار به صورت تصادفی به دوگروه مورد 57 نفر، (گروه دریافت کننده توکفی گوه ای شکل از سمت طرفی) و گروه شاهد 61 نفر، (دریافت کننده توکفی ساده)، مورد مطالعه قرار گرفتند. درجه عملکرد زانو بر مبنای اندکس ادینبورگ تعیین گردید. بیماران به مدت 2 ماه پیگیری شدند. پس از یک ماه و در انتهای مطالعه بیماران از نظر نحوه و مدت استفاده از توکفی بررسی شدند، در انتهای ماه دوم، بیماران مجدداً ویزیت و از نظر شدت درد زانو در 2 روز گذشته، تعداد داروهای ضدالتهابی مورد مصرف در 2 هفته گذشته مورد ارزیابی قرار گرفتند و درجه عملکرد زانو بر مبنای اندکس ادینبورگ نیز مشخص گردید. مشخصات فردی، تعداد داروهای مصرفی و نحوه استفاده از توکفی ها در پرسشنامه جمع آوری گردید. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS v11.5 و از آزمونهای تی دانشجویی و کای اسکوئرو من ویتنی پردازش شد. نتایج: از 118 نفر،49 زن و 8 مرد در گروه مورد و 52 زن و 9 مرد در گروه شاهد بودند. در ابتدای مطالعه، دو گروه مورد و شاهد از نظر شدت درد زانو، اندکس عملکرد زانو (ادینبورگ) و تعداد مصرف داروهای ضدالتهابی بسیار به هم نزدیک بوده و تعادل خوبی بین دو گروه برقرار بود. در پایان مطالعه، تفاوت معنی داری از نظر کاهش شدت درد زانو، در هر دو گروه مورد و شاهد، مشاهده گردید. به ترتیب p< 0/001 و p= 0/012 . ضمناً مقایسه دو گروه از نظر کاهش شدت درد زانو نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروهها در انتهای مطالعه وجود دارد p<0/001. درجه عملکرد زانو (اندکس ادینبورگ) درگروه مورد نسبت به ابتدای مطالعه بهتر شده بود p<0/001، در حالیکه در گروه شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. از نظر تعداد داروهای ضد التهابی مصرف شده نیز تفاوت معنی داری درگروه مورد نسبت به ابتدای مطالعه برقرار بود p= 0/001. در حالیکه در گروه شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نگردید (p=0/941). نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که توکفی گوهای از سمت طرفی در کاهش درد زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مؤثراست | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| استئوآرتریت؛ توکفی گوهای از سمت طرفی؛ اندکس ادینبورگ در عملکرد زانو | ||
| مراجع | ||
|
1- Gool CH, Penninx BWJH, Kempen GIJM, Rejeski WJ, Miller GD Eijk JTM, et al. Effect of exercise adherence on
physical function among overweight older adults with knee osteoarthritis. Arthritis Rheum 2005; 53: 24–32.
2- Berenhaum F. Osteoarthritis in. Klipple JH. Primer on the Rheumatic Disease. Atlanta: Arthritis foundation; 2001.
285-9.
3 - Dillon CF, Rasch EK, Gu Q, et al. Prevalence of knee osteoarthritis in the United States: arthritis data from the Third
National Health and Nutrition Examination Survey 1991-94. J Rheumatol 2006; 33: 2271-9.
4- Tangtrakulwanich B, Geater AF, Chongsuvivatwong V. Prevalence, patterns, and risk factors of knee osteoarthritis in
Thai monks. J Orthop Sci 2006; 11:439-45.
5- Jackson BD, Wluka AE, Teichtahl AJ, et al. Reviewing knee osteoarthritis-A biomechanical perspective. J Sci Med
Sport 2004; 7:347-57.
6- Sharma L, Cahue S, Song J, et al. Physical functioning over three years in knee osteoarthritis: Role of psychosocial,
local mechanical, and neuromuscular factors. Arthritis Rheum 2003; 48:3359-70.
7- Baliunas AJ, Hurwitz DE, Ryals AB, et al. Increased knee joint loads during walking are present in subjects with knee
osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage 2002;10:573-9.
8- Johnson F, Leitl S, Waugh W. The distribution of load across the knee. A comparison of static and dynamic
measurements. J Bone Joint Surg Br 1980; 62:346-9.
9- Yoshitaka T, Neil S. Usefulness of an insole with subtalar strapping for analgesia in patients with medial
compartment osteoarthritis of the knee. Arthritis care & Research 2002; 47:468-73.
10- E Pascual. Shoes and lower limb osteoarthritis. J Epid and Commun Health 2003; 57:763-5.
11- Pendleton A, Arden N, Dongados M, et al. EULAR recommendations for the management of knee osteoarthritis.
Report of a task force of the Standing Committee for International Clinical Studies Including Therapeutic trials
(ESCISIT). Ann Rheum Dis 2000; 59:936–944.
12- Kenneth Db. The importance of nonpharmacologic approaches in management of osteoarthritis. 1998; 105 (1B):
395- 445.
13- Jordan KM, Arden NK, Doherty M, et al. Standing Committee for International Clinical Studies including
Therapeutic Trials ESCISIT. EULAR 2003: An evidence based approach to the management of knee osteoarthritis:
Report of a task force of the Standing Committee for International Clinical Studies Including Therapeutic trials
(ESCISIT). Ann Rheum Dis 2003; 62:1145-55.
14- Shimada S, Kobayashi Sh, Wada M, et al. Effects of Disease Severity on Response to Lateral Wedged Shoe Insole
for Medial Compartment Knee Osteoarthritis. Arch Phys Med Rehabil 2006; 87: 436-41.
15- Meika AF, Connie ET, Aksone N, et al. Effect of footwear on medial compartment knee osteoarthritis. J Rehabil
Research & Development 2006; 43:427-34.
16- Toda Y, Tsukimura N. A six-month follow up of a randomized trial comparing the efficacy of a lateral-wedge insole
with subtalar strapping and an in-shoe lateral-wedge insole in patients with varus deformity osteoarthritis of the knee.
Arthritis Rheum. 2004;50:3129-36.
17- Kakihana W, Akai M, Nakazawa K, et al. Effects of laterally wedged insoles on knee and subtalar joint moments.
Arch Phys Med Rehab 2005;86:1465-71.
18- Toda Y, Tsukimura N, Kato A. The effects of different elevations of laterally wedged insoles with subtalar strapping
on medial compartment osteoarthritis of the knee Arch Phys Med Rehab. 2004; 85:673-7.
19- K Ogata, M Yasunaga, H Nomiyama. The effect of wedged insoles on the thrust of osteoarthritic knee. Int Orthop
1997; 21: 308-12.
20- Kerrigan DC, Lelas JL, Goggins J, et al. Effectiveness of a Lateral wedge insole on knee torque in patients with knee
osteoarthritis. Arch Phys Med Rehab 2002; 83:889-93.
21- Maillefert JF, Hudry C, Baron G, et al. laterally elevated wedged insoles in the treatment of medial knee
osteoarthritis: a prospective randomized controlled study. Osteoarthritis & Cartilage 2001; 9: 738-45.
22- Pham T, Maillefert F, Hudry C, et al. laterally elevated wedged insoles in the treatment of medial knee osteoarthritis:
A two- year prospective randomized controlled study. Osteoarthritis & Cartilage 2004; 12:46-55.
23- Altman R, Asch E, Bloch D, et al. Development of criteria for classification and reporting of osteoarthritis.
Classification of osteoarthritis of the knee. Arthritis Rheum 1986; 29:1039-49.
24- Crenshaw SJ, Pollo FE, Calton EF. Effect of lateral-wedged insoles on kinetics of the knee Clin Orthop 2000;
375:185-92.
25- Toda Y, Segal N, Kato A, et al. Correlation between body composition and efficacy of lateral wedge insoles for
medical compartment osteoarthritis of the knee. J Rheumatol 2002; 29:541-45.
26- Sasaki T, Yasuda K. Clinical evaluation of the treatment of osteoarthritic knee using a newly designed wedged
insole. Clin Orthop Related Research. 1987; 221:181-7.
27- Mundermann A, Dyrby CO, Andriacchi TP. Secondary gait changes in patients with medial compartment knee
osteoarthritis: Increased load at the ankle, knee, and hip during walking. Arthritis Rheum 2005; 52: 2835-44. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,771 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 820 |
||