تأثیر بستن شریان رحم در حین میومکتومی بر عوارض حین و بعد از عمل | ||
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران | ||
دوره 27، شماره 12، اسفند 1403، صفحه 11-19 اصل مقاله (699.99 K) | ||
نوع مقاله: اصیل پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/ijogi.2025.79153.6052 | ||
نویسندگان | ||
دکتر سید عیسی صالحی دهنو1؛ دکتر الهه ساداتی2؛ دکتر الهه قادری3؛ محمد مسعود رحیمی بیدگلی4؛ دکتر طیبه اسفیدانی* 5 | ||
1استادیار گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، یاسوج، ایران. | ||
2دستیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
3دستیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. | ||
4کارشناس ارشد ژنتیک مولکولی، آزمایشگاه مولکولی مرکز بهداشت کاشان، کاشان، ایران. | ||
5استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
مقدمه: میوم رحم، یک سری توده هایی هستند که عمدتاً از بافت رحم تشکیل می شوند. وجود این توده ها باعث اختلال در عملکرد دستگاه تناسلی میگردد که در بسیاری از موارد نیازمند جراحی هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج حین و بعد از میومکتومی در زنان با و بدون بستن شریان رحم انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 30 بیمار با محدوده سنی 48-29 سال مبتلا به میوم رحمی علامتدار (میوم اینترامورال) که در فاصله سالهای 1402-1401 به بیمارستان آرش استان تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد بهطور تصادفی در دو گروه بستن شریان رحمی و گروه بدون بستن قرار گرفتند. پیامد اولیه شامل میانگین سطح هموگلوبین، میانگین از دست دادن خون در زمان جراحی و همچنین شاخصهای FSH، سطح LH استرادیول سرم و پارامترهای پرفیوژن رحمی (شاخص ضربان و شاخص مقاومت) مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمونهای کای دو و منویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین خونریزی (001/0=p) و افت هموگلوبین (034/0=p) در بیماران با بستن شریان رحمی در مقایسه با زنان بدون بستن بهطور معنیداری کمتر بود. تفاوت سطح سرمی FSH، LH و استرادیول در دو گروه قبل و بعد از عمل و بین دو گروه معنی دار نبود (05/0<p). شاخص ضربان و مقاومت دو گروه پس از عمل بهطور معنیداری افزایش یافت و تفاوت بین دو گروه از نظر شاخص مقاومت 3 ماه پس از عمل معنیدار بود (05/0>p)، اما شاخص مقاومت و ضربان بین دو گروه در سایر زمانها تفاوت معنیداری را نشان نداد (05/0<p). نتیجه گیری: بستن شریان رحمی در زمان میومکتومی در زنان مبتلا به میوم، باعث کاهش میزان از دست دادن خون حین جراحی و کاهش سطح هموگلوبین بعد از عمل می گردد و اثری بر روی هورمونها ندارد. | ||
کلیدواژهها | ||
بستن شریان رحم؛ خونریزی؛ میومکتومی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 139 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 81 |