میزان بقای بیماران مبتلا به کانسر ریه و پستان با پلورال افیوژن بدخیم | ||
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
مقاله 3، دوره 68، شماره 1، فروردین و اردیبهشت 1404، صفحه 19-31 اصل مقاله (1.5 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2025.80052.4614 | ||
نویسندگان | ||
محمد رعنائی1؛ حسن قرائی نسب2؛ محسن وکیلی3؛ محمد چهرازی4؛ محمود منادی* 5 | ||
1دانشیار آسیب شناسی، گروه پاتولوژی، مرکز تحقیقات سرطان، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران. | ||
2پزشک عمومی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران. | ||
3دانشیار خون و سرطان بالغین، گروه داخلی، واحد توسعه تحقیقات بیمارستان آیت اله روحانی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران. | ||
4دکتری تخصصی آمار زیستی، واحد توسعه تحقیقات بیمارستان آیت اله روحانی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران. | ||
5گروه داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: پلورال افیوژن بدخیم از عوامل پایینآورنده بقای بیماران سرطانی است. سرطان ریه در مردان و پستان در زنان شایعترین بدخیمیهای همراه با پلورال افیوژن هستند. این مطالعه با هدف تعیین بقای بیماران مبتلا به پلورال افیوژن بدخیم در سرطان ریه یا پستان و ارزیابی عوامل مرتبط انجام شدهاست. روش پژوهش: مطالعه بهصورت گذشتهنگر در بیماران مبتلا به کانسر ریه و پستان با پلورال افیوژن بدخیم مراجعهکننده به بیمارستان آیتاله روحانی در سالهای 97-90 انجام شدهاست. اطلاعات دموگرافیک بهروش پروندهخوانی و سابقه شیمیدرمانی درقالب چکلیستی جمعآوری شد. با تماس تلفنی وضعیت کنونی بیمار(فوت/زنده) مشخص و درنهایت میزان بقا محاسبه شد. یافتهها: از 83 بیمار مبتلا به پلورال افیوژن، 57 نفر مبتلا به سرطان ریه و 26 نفر مبتلا به سرطان پستان بودند. میانگین سنی 27/64 سال بود و 1/36 درصد بیماران مرد بودند. میانه بقا در کل بیماران، بیماران کانسر ریه و کانسر پستان بهترتیب 113، 86 و 5/199 روز بود. سن بالای 70، جنسیت مرد و عدم دریافت کموتراپی با کاهش بقا دارای ارتباطی معنادار ولی نوع سرطان فاقد ارتباط معنادار بودند. بنابر نتایج بررسی در تمام بیماران، بیماران سرطان ریه و سرطان پستان، فقط عدم دریافت کموتراپی مستقلا با کاهش میزان بقا ارتباط داشتهاست. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه که اولین بار در ایران به بررسی میزان بقا بیماران مبتلا به پلورال افیوژن بدخیم پرداخته، نشانداد، سابقه کموتراپی مستقلا در بقای بیماران موثر است. این نتایج برای پیشبینی بهتر میزان بقای بیماران مبتلا به پلورال افیوژن بدخیم در زمینه سرطان ریه یا پستان و انتخاب درمان مناسب کمککننده است. | ||
کلیدواژهها | ||
سرطان ریه؛ سرطان پستان؛ پلورال افیوژن بدخیم؛ میزان بقای کلی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 101 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 123 |