مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مدار (ETF) و زوج درمانی گاتمن بر تنظیم هیجان زنان متأهل در معرض طلاق شهر | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 19، دوره 67، شماره 3، مرداد و شهریور 1403، صفحه 1047-1068 اصل مقاله (819.18 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2024.25023 | ||
| نویسندگان | ||
| سپیده پیامانی1؛ احمد علی‌پور* 2؛ مرتضی مرادی دولیسکانی3؛ مجید صفاری‌نیا4 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد ارسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، ارسنجان، ایران. | ||
| 2استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران ایران. نویسنده مسئول. | ||
| 3گروه آموزش علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 14665-889، تهران، ایران. | ||
| 4استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: کیفیت روابط زوجین نقش مهمی در سلامت روانی آنها دارد و در مواردی که تعاملات زوجین نامناسب باشد، تعارضهای زناشویی و طلاق رخ میدهد، لذا، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی آموزش تنظیم هیجان مدار و زوج درمانی گاتمن بر تنظیم هیجان زنان متأهل در معرض طلاق شهر تهران بود. روش کار: روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث گردآوری دادهها، نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به کلینیک و مرکز مشاوره «دلسا» و «آرامش» شهر تهران در سال 1402 بود. از بین جامعه آماری با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند 48 نفر انتخاب و سپس به صورت جایگزینی تصادفی و براساس معیارهای ورود در دو گروه آزمایشی (16 نفر آزمایش اول، 16 نفر آزمایش دوم و 16 نفر گروه کنترل) گمارده شدند. گروه آزمایشی در جلسات درمانی شرکت کردند. در حالیکه گروه کنترل درمانی، را دریافت نکردند و در لیست انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس تنظیم هیجان از طریق اجرای پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) در مورد نمونههای مختلف از دو گروه بالینی و غیربالینی محاسبه شد و مورد تأیید قرار گرفت. نتایج: یافتههای این پژوهش نشان داد که بین اثر بخشی مدل گاتمن و آموزش تنظیم هیجان مدار بر میزان تنظیم هیجان و مؤلفههای آن یعنی عدم پذیرش، دشواری رفتار هدفمند، دشواری کنترل تکانه، فقدان آگاهی هیجانی، دسترسی محدود و فقدان شفافیت هیجانی زنان متأهل در معرض طلاق در مرحله پس آزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود دارد. یافتهها همچنین حاکی از آن بود، که با وجود اثربخشی دو درمان آموزش تنظیم هیجان مدار و گاتمن، آموزش تنظیم هیجان مدار تأثیر بیشتری بر تنظیم هیجان و خرده مؤلفههای آن داشته است. نتیجه‌گیری: به طور کلی می توان گفت، شناخت و درک هیجانات خود و دیگران و استفاده از راهبردهای سازنده تنظیم هیجانی در موقعیت های مختلف زندگی به طور معنی داری میزان آشفتگی های هیجانی و به تبع آن طلاق عاطفی زنان متقاضی طلاق را کاهش داده و موجب می شود که زوج ها روابط زناشویی مطلوب تری را برقرار نمایند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| درمان گاتمن؛ آموزش تنظیم هیجان مدار؛ زنان متأهل | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 767 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 617 |
||