تعیین اثربخشی روانشناسی اخلاقی بر استدلال اخلاقی، قضاوت اخلاقی و هیجانات اخلاقی در بین دانش‌آموزان قلدر | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 30، دوره 66، شماره 2، خرداد و تیر 1402 اصل مقاله (1.46 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2024.24846 | ||
| نویسندگان | ||
| تورج سرابی اصل1؛ معصومه آزمونده* 2؛ شهرام واحدی3؛ شعله لیورجانی4 | ||
| 1دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، واحد تبریز، دانشگاه آزاداسلامی،تبریز،ایران | ||
| 2استادیار، گروه روانشناسی،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. ( نویسنده مسئول ) | ||
| 3استاد، گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | ||
| 4استادیار،گروه روانشناسی،واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی ،تبریز،ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی روانشناسی اخلاقی بر استدلال اخلاقی، قضاوت اخلاقی و هیجانات اخلاقی در بین دانش‌آموزان قلدر دوره دوم متوسطه شهر تبریز انجام شد. روش کار: در پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره متوسطه شهر تبریز و نمونه آماری با روش نمونه گیری خوشه ای و شامل دو مدرسه پسرانه دوره متوسطه بود. به منظور تشخیص دانش آموزان پرخاشگر ابتدا پرسشنامه پرخاشگری توسط کلیه دانش آموزان نمونه پر شد. سپس 100 نفر از دانش آموزان پرخاشگر انتخاب شدند و در دو گروه 50 نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. برای انجام مداخله ابتدا پیش آزمون انجام شد. سپس دانش آموزان گروه مداخله با هماهنگی با مدیران مدارس تحت درمان طراحی روانشناسی اخلاقی قرار گرفته و بعد از 8 جلسه دوره آموزشی برای گروه مداخله، پرسشنامهها مجدد توسط دو گروه پر شدند نتایج: براساس یافته هایاین تحقیق ملاحظه شدکه روانشناسی اخلاقی سبب افزایش نمرات استدلال اخلاقی (001/0= Pو 969/38F=)، قضاوت اخلاقی (001/0= Pو 247/147F=) و هیجانات اخلاقی (001/0= Pو 934/172F=) در بین دانش‌آموزان قلدر در گروه مداخله شد. نتیجه‌گیری: درنهایت نتجه این تحقیق میتواند در حوزه مشاوره وروانشناسی اخلاقی برای روانشناسان موثر باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| استدلال اخلاقی؛ روانشناسی اخلاقی؛ قضاوت اخلاقی؛ قلدری دانش‌آموزان و هیجانات اخلاقی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 325 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 213 |
||