سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

رضوی دهکردی, سید مهدی, کشاورز, سعید. (1403). تأثیر مصرف دوز متوسط مکمل کافئین بر استقامت و قدرت عضلانی ورزشکاران. , 67(3), 979-992. doi: 10.22038/mjms.2024.24657
سید مهدی رضوی دهکردی; سعید کشاورز. "تأثیر مصرف دوز متوسط مکمل کافئین بر استقامت و قدرت عضلانی ورزشکاران". , 67, 3, 1403, 979-992. doi: 10.22038/mjms.2024.24657
رضوی دهکردی, سید مهدی, کشاورز, سعید. (1403). 'تأثیر مصرف دوز متوسط مکمل کافئین بر استقامت و قدرت عضلانی ورزشکاران', , 67(3), pp. 979-992. doi: 10.22038/mjms.2024.24657
رضوی دهکردی, سید مهدی, کشاورز, سعید. تأثیر مصرف دوز متوسط مکمل کافئین بر استقامت و قدرت عضلانی ورزشکاران. , 1403; 67(3): 979-992. doi: 10.22038/mjms.2024.24657

تأثیر مصرف دوز متوسط مکمل کافئین بر استقامت و قدرت عضلانی ورزشکاران

مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مقاله 13، دوره 67، شماره 3، مرداد و شهریور 1403، صفحه 979-992    اصل مقاله (1.28 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2024.24657
نویسندگان
سید مهدی رضوی دهکردی* 1؛ سعید کشاورز2
1دانشجوی دکتری مرکز تحقیقات طب ورزش، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران (نویسنده مسئول)
2استادیار، مرکز تحقیقات طب ورزش، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر مصرف دوز متوسط کافئین در یک جلسه بر عملکرد استقامتی و قدرتی مردان ورزشکار می‌باشد.
روش کار:  روش پژوهش نیمه تجربی می باشد. جامعه‌ی آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان پسر فعال دانشگاه آزاد در سا۳97 تشکیل دادند. نمونه آماری ۶۰ مرد ورزشکار (سن: 39±/63/19 سال؛ وزن: 63/7±90/68 کیلوگرم؛ قد: 81/5±45/175 سانتی‌متر؛ درصد چربی: 42/2±01/8 درصد) به‌صورت تصادفی انتخاب و بر اساس رشته ورزشی خود به دو گروه ۳۰ نفری استقامتی یا قدرتی تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در تلاش جداگانه به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون اجرا کردند. در تلاش اول آزمودنی‌ها، آزمون دویدن تا واماندگی را با ۸۰ درصد ضربان قلب ذخیره (گروه استقامتی)، یک تکرار بیشینه (IRM) و همچنین استقامت عضلانی (تعداد تکرار تا خستگی با ۶۰ درصد 1RM) برای دو حرکت پرس سینه و پرس پا (گروه قدرتی) اجرا کردند. به دنبال یک هفته استراحت آزمودنی‌ها برای دومین مرحله آزمون به آزمایشگاه بازگشتند و به‌صورت جور شده از نظر Vo2max (گروه استقامتی و قدرت بیشینه) گروه قدرتی در دو گروه کافئین یا دارونما قرار گرفتند. در یک طرح یک سویه کور و یک ساعت پس از مصرف کپسول‌های حاوی ۶ میلی‌گرم کافئین یا دارونما (نشاسته) به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، مدت‌زمان دویدن تا واماندگی، قدرت عضلانی و استقامت عضلانی آزمودنی‌ها برای دو حرکت پرس سینه و پرس پا ثبت شد. نتایج تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها با آزمون t مستقل و وابسته و در سطح معنی‌داری (05/0≥P) انجام گرفت
نتایج: در گروه کافئین مدت‌زمان دویدن و همچنین تعداد تکرار با ۶۰ درصد IRM برای دو حرکت پرس سینه و پرس پا نسبت به مرحله پیش‌آزمون افزایش معنی‌داری نشان داد (05/0≥P) در حالی که در گروه دارونما تغییرات معنی‌داری مشاهده نشد (05/0≤P). تغییرات مدت‌زمان دویدن، تعداد تکرار پرس سینه و پرس پا آزمودنی‌ها در گروه کافئین در مقایسه با گروه دارونما از لحاظ آماری معنی‌دار بود (05/0≥P) اما تغییر معنی‌داری برای قدرت عضلانی آن‌ها مشاهده نشد (05/0≤ P).
نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق چنین می‌توان گفت که دوز متوسط کافئین می‌تواند تأثیرات مثبتی بر عملکرد استقامتی بخصوص در شدت‌های بیشینه و همچنین بر برخی از پارامترهای قدرتی در شدت‌های متوسط داشته باشد.
کلیدواژه‌ها
مکمل کافئین؛ استقامت عضلانی؛ قدرت عضلانی ورزشکار؛ پرورش اندام
مراجع
  1. Chen-Ku, C. H., de Sucre, P. G., Vinocour, M., Ramírez-Zamora, L. C., Andrés-Jiménez, F., Slon-Hitti, C., et al. (2021). Diabetes second-line medication prescription patterns in Costa Rica and Panama: Evidence from the DISCOVER registry. Cureus13, e16060. doi:10.7759/cureus.16060
  2. Emerging Risk Factors Collaboration Sarwar, N., Gao, P., Seshasai, S. R. K., Gobin, R., Kaptoge, S., et al. (2010). Diabetes mellitus, fasting blood glucose concentration, and risk of vascular disease: A collaborative meta-analysis of 102 prospective studies. Lancet375, 2215–2222. doi:10.1016/S0140-6736(10)60484-9
  3. Peters, S. A., Huxley, R. R., and Woodward, M. (2014). Diabetes as risk factor for incident coronary heart disease in women compared with men: a systematic review and meta-analysis of 64 cohorts including 858,507 individuals and 28,203 coronary events. Diabetologia57, 1542–1551. doi:10.1007/s00125-014-3260-6
  4. Glovaci, D., Fan, W., and Wong, N. D. (2019). Epidemiology of diabetes mellitus and cardiovascular disease.  Cardiol. Rep.21, 1–8. doi:10.1007/s11886-019-1107-y
  5. Luo, Q., Chen, S., Deng, J., Shi, L., Huang, C., Cheng, A., et al. (2018). Endocannabinoid hydrolase and cannabinoid receptor 1 are involved in the regulation of hypothalamus-pituitary-adrenal axis in type 2 diabetes.  Brain Dis.33, 1483–1492. doi:10.1007/s11011-018-0255-x
  6. Siddiqui, M. A., Khan, M. F., and Carline, T. E. (2013). Gender differences in living with diabetes mellitus. Mater Sociomed.25, 140–142. doi:10.5455/msm.2013.25.140-142
  7. Kautzky-Willer, A., Harreiter, J., and Pacini, G. (2016). Sex and gender differences in risk, pathophysiology and complications of type 2 diabetes mellitus.  Rev.37, 278–316. doi:10.1210/er.2015-1137
  8. Dungan, K. M., Braithwaite, S. S., and Preiser, J.-C. (2009). Stress hyperglycaemia. Lancet373, 1798–1807. doi:10.1016/S0140-6736(09)60553-5
  9. Salehi, M., Mesgarani, A., Karimipour, S., Pasha, S. Z., Kashi, Z., Abedian, S., et al. (2019). Comparison of salivary cortisol level in type 2 diabetic patients and pre-diabetics with healthy people. Open Access Maced. J. Med. Sci.7, 2321–2327. doi:10.3889/oamjms.2019.340
  10. Stranahan, A. M., Lee, K., and Mattson, M. P. (2008). Central mechanisms of HPA axis regulation by voluntary exercise. Neuromolecular Med.10, 118–127. doi:10.1007/s12017-008-8027-0
  11. Thompson, P. D., Arena, R., Riebe, D., and Pescatello, L. S.American College of Sports Medicine (2013). ACSM's new preparticipation health screening recommendations from ACSM's guidelines for exercise testing and prescription, ninth edition.  Sports Med. Rep.12, 215–217. doi:10.1249/JSR.0b013e31829a68cf
  12. Liguori, G., and American College of Sports Medicine, (2020). ACSM's guidelines for exercise testing and prescription. eleventh ed. New York: Lippincott Williams & Wilkins.
  13. Cannata, F., Vadalà, G., Russo, F., Papalia, R., Napoli, N., and Pozzilli, P. (2020). Beneficial effects of physical activity in diabetic patients.  Funct. Morphol. Kinesiol5, 70. doi:10.3390/jfmk5030070
  14. Ma, X., Yue, Z.-Q., Gong, Z.-Q., Zhang, H., Duan, N.-Y., Shi, Y.-T., et al. (2017). The effect of diaphragmatic breathing on attention, negative affect and stress in healthy adults.  Psychol.74, 874. doi:10.3389/fpsyg.2017.00874
  15. Pardede, J., Simanjuntak, G. V., and Manalu, N. (2020). Effectiveness of deep breath relaxation and lavender aromatherapy against preoperative patient anxiety. Divers Equal Health Care17, 168–173. doi:10.36648/2069-5471.17.4.209
  16. Dias, J. P., Joseph, J. J., Kluwe, B., Zhao, S., Shardell, M., Seeman, T., et al. (2020). The longitudinal association of changes in diurnal cortisol features with fasting glucose: Mesa. Psychoneuroendocrinology119, 104698. doi:10.1016/j.psyneuen.2020.104698
  17. Janssen, M., Heerkens, Y., Kuijer, W., Van Der Heijden, B., and Engels, J. (2018). Effects of mindfulness-based stress reduction on employees’ mental health: A systematic review. PloS one13, e0191332. doi:10.1371/journal.pone.0191332
  18. Hoge, E. A., Bui, E., Palitz, S. A., Schwarz, N. R., Owens, M. E., Johnston, J. M., et al. (2018). The effect of mindfulness meditation training on biological acute stress responses in generalized anxiety disorder. Psychiatry Res.262, 328–332. doi:10.1016/j.psychres.2017.01.006
  1. Sephton, S. E., Salmon, P., Weissbecker, I., Ulmer, C., Floyd, A., Hoover, K., & Studts, J. L. (2007). Mindfulness meditation alleviates depressive symptoms in women with fibromyalgia: results of a randomized clinical trial. Arthritis Care & Research: Official Journal of the American College of Rheumatology, 57(1), 77-85.
  1. Rosenzweig, S.,Greeson, J. M., Reibel, D. K.,Green, J. S., Jasser .S.A. & Beasley, D. ( 2010). Mindfulness-based stress reduction for chronic pain conditions: variation in treatment outcomes and role of home meditation practice. Journal of psychosomatic research, vol 68, pp29-36.
  1. Carlson, L. E., & Garland, S. N. (2005). Impact of mindfulness-based stress reduction (MBSR) on sleep, mood, stress and fatigue symptoms in cancer outpatients. International journal of behavioral medicine, 12(4), 278-285.
  1. Thomas S, Reading J, Shephood R. Revision of the physical activity readiness questionnaire (Par – q). Canadian J sport Sciences 1992; 17(4): 338
  2. Shirinzade M, Shakerhoseini R, Hoshyarrad A. nutrient value and adequacy of consumed meal in patient with type II diabetes. Iran J Endocrinol Metab 2009; 11(1): 25-32
  3. Robergs RA, Landwehr R. The surprising history of the ‘HR max = 220 – age’ equation. J Exerc Physiol online 2002; 5(2): 1-16
  4. Rivera, A. L., Estanol, B., Senties-Madrid, H., Fossion, R., Toledo-Roy, J. C., Mendoza-Temis, J., et al. (2016). Heart rate and systolic blood pressure variability in the time domain in patients with recent and long-standing diabetes mellitus. PloS one11, e0148378. doi:10.1371/journal.pone.0148378
  5. Örün, D., Karaca, S., and Arıkan, Ş. (2021). The effect of breathing exercise on stress hormones. Cyprus J. Med. Sci.6, 22–27. doi:10.4274/cjms.2021.2020.2390
  6. Caplin, A., Chen, F. S., Beauchamp, M. R., and Puterman, E. (2021). The effects of exercise intensity on the cortisol response to a subsequent acute psychosocial stressor. Psychoneuroendocrinology131, 105336. doi:10.1016/j.psyneuen.2021.105336
  7. Dalpatadu, K. P. C., Galappatthy, P., Katulanda, P., and Jayasinghe, S. (2022). Effects of meditation on physiological and metabolic parameters in patients with type 2 diabetes mellitus “MindDM”: Study protocol for a randomized controlled trial. Trials23, 821. doi:10.1186/s13063-022-06771-2
  1. Park, M., Zhang, Y., Price, L. L., Bannuru, R. R., & Wang, C. (2019). Mindfulness is associated with sleep quality among patients with fibromyalgia. International journal of rheumatic diseases.
  2. Chiesa, A., & Serretti, A. (2009). Mindfulness-based stress reduction for stress management in healthy people: A review and meta-analysis. The Journal of Alternative and Complementary Medicine, 15(5), 593–600.
  3. Khoury, B., Sharma, M., Rush, S. E., & Fournier, C. (2015). Mindfulness-based stress reduction for healthy individuals: A meta-analysis. Journal of psychosomatic research, 78(6), 519-528.
  4. Carmody, J., & Baer, R. A. (2008). Relationships between mindfulness practice and levels of mindfulness, medical and psychological symptoms and well-being in a mindfulness-based stress reduction program. Journal of behavioral medicine, 31(1), 23-33.
  5. Chan, R. R., & Larson, J. L. (2015). Meditation interventions for chronic disease populations: a systematic review. Journal of Holistic Nursing, 33(4), 351-365.
  6. Zhang, J. X., Liu, X. H., Xie, X. H., Zhao, D., Shan, M. S., Zhang, X. L., ... & Cui, H. (2015). Mindfulness-based stress reduction for chronic insomnia in adults older than 75 years: a randomized, controlled, single-blind clinical trial. Explore, 11(3), 180-185.
  7. Garland, S. N., Rouleau, C. R., Campbell, T., Samuels, C., & Carlson, L. E. (2015). The comparative impact of mindfulness-based cancer recovery (MBCR) and cognitive behavior therapy for insomnia (CBT-I) on sleep and mindfulness in cancer patients. Explore: The Journal of Science and Healing, 11(6), 445-454.
  8. Lengacher, C. A., Reich, R. R., Paterson, C. L., Jim, H. S., Ramesar, S., Alinat, C. B., ... & Park, J. Y. (2015). The effects of mindfulness‐based stress reduction on objective and subjective sleep parameters in women with breast cancer: a randomized controlled trial. Psycho‐Oncology, 24(4), 424-432.
  9. Bogusch, L. M., Fekete, E. M., & Skinta, M. D. (2016). Anxiety and depressive symptoms as mediators of trait mindfulness and sleep quality in emerging adults. Mindfulness, 7(4), 962-970.
  10. Li, C., Kee, Y. H., & Lam, L. S. (2018). Effect of brief mindfulness induction on university athletes’ sleep quality following night training. Frontiers in psychology, 9, 508.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 762
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 754