اثر دوزهای مختلف استروژن در پیشگیری از عود چسبندگی بعد از لیز هیستروسکوپیک در سندرم آشرمن: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده | ||
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران | ||
دوره 27، شماره 2، اردیبهشت 1403، صفحه 1-9 اصل مقاله (742 K) | ||
نوع مقاله: اصیل پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/ijogi.2024.74507.5851 | ||
نویسندگان | ||
دکتر لیلی حفیظی1؛ دکتر سیده اعظم پورحسینی2؛ دکتر گلرخ شرافتی3؛ دکتر منا جعفری* 3 | ||
1استاد گروه زنان و مامایی، فلوشیپ لاپاراسکوپی زنان، هسته تحقیقات سلامت خانواده و جوانی جمعیت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. | ||
2دانشیار گروه زنان و مامایی، فلوشیپ لاپاراسکوپی زنان، هسته تحقیقات سلامت خانواده و جوانی جمعیت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. | ||
3متخصص زنان و مامایی، فلوشیپ لاپاراسکوپی زنان، هسته تحقیقات سلامت خانواده و جوانی جمعیت، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. | ||
چکیده | ||
مقدمه: چسبندگی داخل رحمی وضعیتی است که میتواند منجر به نازایی، آمنوره و سقط مکرر در بیمار شده و درمان این بیماران معمولاً با چالشهای زیادی همراه است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو دوز مختلف استروژن در پیشگیری از عود چسبندگی بعد از لیز هیستروسکوپیک در سندرم آشرمن انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده همراه با گروه کنترل، بین سالهای 1396 تا 1400 بر روی 30 بیمار مبتلا به سندرم آشرمن متوسط و شدید در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد. بیماران تحت عمل هیستروسکوپی برای حذف چسبندگی قرار گرفتند. برای تمام بیماران پس از عمل، بالون داخل رحمی گذاشته شد و سپس تحت درمان با استروژن بهمدت 30 روز و مدروکسی پروژسترون 10 میلیگرم روزانه در 10 روز آخر قرار گرفتند. بیماران بهصورت تصادفی در دو گروه استروژن 5/2 میلیگرم و 5 میلیگرم روزانه قرار گرفتند. پس از اتمام دوره درمان، با هیستروسکوپی مجدد، وضعیت کاویته رحم بررسی و وضعیت پاسخ به درمان از نظر بازگشت چسبندگی و شدت آن در دو گروه با هم مقایسه شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 26) و آزمونهای شاپیرو ویلک و یو من ویتنی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافته ها: شایعترین علت آشرمن در گروه 5/2 میلیگرم، کورتاژ (60%) و در گروه 5 میلیگرم، اعمال جراحی دیگر (60%) بود. دو گروه از نظر متغیرهای مخدوشگر شامل سن، علت بروز آشرمن و شدت چسبندگی اختلاف آماری معناداری نداشتند (714/0=p). در بررسی پاسخ به درمان، از نظر شدت چسبندگی در هیستروسکوپی مجدد (858/0=p) و پاسخ به درمان (714/0=p) بین دو گروه اختلاف آماری معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: برای پیشگیری از عود چسبندگی داخل رحمی (سندرم آشرمن) بعد از لیز هیستروسکوپیک چسبندگی، دوز 5/2 میلیگرم استروژن گونژوکه به اندازه دوز 5 میلیگرم استروژن کارآمد بود. | ||
کلیدواژهها | ||
چسبندگی رحم؛ سندرم آشرمن؛ هیستروسکوپی حذف چسبندگی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 190 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 165 |