اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به تحصیلی و اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 37، دوره 65، شماره 5، آذر و دی 1401 اصل مقاله (942.67 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه احمدی مقدم1؛ علی فرنام* 2؛ غلامرضا ثناگوی محرر3 | ||
| 1دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران. | ||
| 2دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران (نویسنده مسئول) | ||
| 3استادیار گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: از جمله عوامل موثر که بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان تاثیر نامطلوبی دارد، نداشتن امید به تحصیلی و اشتیاق تحصیلی است. پژوهش حاضر به منظور تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر امید به تحصیلی و اشتیاق تحصیلی دانش‌آموزان انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال 1398-1397 بودند که از بین تمامی افراد واجد شرایط، 34 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و سپس به‌طور تصادفی در دو گروه 17 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند؛ و به پرسشنامه امید به تحصیل خرمایی و کمری (۱۳۹6) و اشتیاق تحصیلی وانگ و همکاران (2011) پاسخ دادند. سپس گروه آزمایش به مدت هشت جلسه 60 دقیقه در جلسات آموزش گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند، درحالی‌که به گروه گواه این آموزش ارائه نشد. داده‌های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون از طریق آزمون تحلیل کوایاریانس تک متغیره و چند متغیره در سطح معنی‌داری 05/0=α تحلیل شدند نتایج: نتایج نشان داد که بعد از مداخله تفاوت معناداری بین میانگین نمرات گروه گواه و آزمایش در امید به تحصیل، اشتیاق تحصیلی و مؤلفه‌های آن وجود داشت (001/0P≤). نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گفت، آموزش گروه درمانی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد می‌تواند زمینه افزایش امید به تحصیل، اشتیاق تحصیلی و مؤلفه‌های آن در دانش آموزان را فراهم آورد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| پذیرش و تعهد؛ امید به تحصیلی؛ اشتیاق تحصیلی؛ دانش آموزان | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 258 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 208 |
||