اثرات داپوکستین بر اسپرمزایی و هورمونهای جنسی: یک مطالعه حیوانی | ||
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران | ||
دوره 26، شماره 5، مرداد 1402، صفحه 14-21 اصل مقاله (1.13 M) | ||
نوع مقاله: اصیل پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/ijogi.2023.22992 | ||
نویسندگان | ||
دکتر علیرضا اخوان رضایت1؛ دکتر محمد اصل زارع1؛ دکتر سمانه برومند نوقابی2؛ دکتر مونا کبیری3؛ دکتر علیرضا نوق جوزم4؛ دکتر امین مشتاقی* 4 | ||
1دانشیار گروه اورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. | ||
2استادیار گروه هماتولوژی و بانک خون، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. | ||
3استادیار گروه نانوتکنولوژی، مرکز تحقیقات فناوری نانو، پژوهشکده فناوری دارویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. استادیار گروه نانوتکنولوژی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. | ||
4رزیدنت گروه اورولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. | ||
چکیده | ||
مقدمه: انزال زودرس، یکی از مشکلاتی است که مردان با آن مواجه هستند. این اختلال می تواند کیفیت زندگی و در بسیاری از موارد، باروری زوجین را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعات اخیر نشان دادهاند که مکانیسم داپوکستین بر اسپرمزایی تأثیر میگذارد. تاکنون مطالعهای در مورد تأثیر داپوکستین بر هورمونهای جنسی و اسپرماتوژنز انجام نشده است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات داپوکستین بر اسپرمزایی و هورمونهای جنسی انجام شد. روشکار: در این مطالعه از 32 موش صحرایی نر آلبینو با وزن بین 250-200 گرم استفاده شد. موش ها بهطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول تحت گاواژ با سرم سالین (1 میلیگرم/کیلوگرم) و گروه های 4-2 تحت مداخله با داپوکستین بهترتیب با دوزهای 1، 2 و 4 میلیگرم/کیلوگرم از طریق گاواژ بودند. تغییرات پاتولوژیک بیضه، سطح هورمون های لوتئینی، محرک فولیکول و تستوسترون در این مطالعه بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرمافزار SPSS (نسخه 22) و آزمونهای آنوا ، فیشر و پست هاک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافته ها: در ارتباط با هورمونهای جنسی مورد بررسی نظیر تستوسترون (001/0>p)، هورمونهای لوتئینی (007/0=p) و محرک فولیکول (001/0>p) ارتباط معناداری بین گروهها مشاهده شد. بر اساس نتایج، هیچ شواهدی از هیپرپلازی، نکروز، ادم یا توقف بلوغ در هیچ یک از سلولهای بیضه از گروههای موش صحرایی مشاهده نشد. با اینحال، اسپرماتوژنز در تمام موش ها از هر یک از چهار گروه مشاهده شد. نتیجه گیری: بهطور کلی استفاده از داپوکستین باعث تغییر سطح هورمونهای جنسی میگردد؛ با این حال تأثیری در pathology سلولهای بیضه نداشت. | ||
کلیدواژهها | ||
اسپرماتوژنز؛ داپوکستین؛ مطالعه حیوانی؛ هورمونهای جنسی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 488 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 929 |