تأثیر بهداشت روانی بر رضایت از زندگی پرستاران با میانجیگری تابآوری | ||
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
مقاله 5، دوره 65، شماره 4، مهر و آبان 1401 اصل مقاله (872.09 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2022.22416 | ||
نویسندگان | ||
مژگان کلانتری* 1؛ احمد شمس الدینی2؛ سیده فاطمه جامی سوقه3 | ||
1کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ،گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن ایران. (نویسنده مسئول) | ||
2کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد آیت..آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران. | ||
3کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی،گروه روانشناسی، دانشگاه غیر انتفاعی مارلیک، نوشهر، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش بهداشت روانی بر رضایت از زندگی پرستاران با میانجیگری تابآوری در پرستاران انجام شد. روش کار: جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه پرستاران مشغول در بیمارستانهای شهرستان چالوس و نوشهر در 6 ماهه اول سال 1396 بودند. نمونه تحقیق شامل 150 پرستار بودند که به شیوه تصادفی خوشهای انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از سه پرسشنامه بهداشت روانی (کومار، 1992)، رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) و تابآوری (کانر و دیویدسون، 2003) انجام شد. نتایج: یافتهها نشان داد بین بهداشت روانی با رضایت از زندگی پرستاران رابطه معنادار وجود دارد (05/0>P)؛ بین تابآوری با رضایت از زندگی پرستاران رابطه معنادار وجود دارد (05/0>P)؛ بین بهداشت روانی با تاب آوری پرستاران رابطه معنادار وجود دارد (05/0>P). تجزیه و تحلیل دادهها بااستفاده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد مدل رابطه بهداشت روانی با رضایت از زندگی با نقش میانجی تاب آوری با دادههای پژوهش برازش دارد. نتیجه گیری: به نظر میرسد توجه به ظرفیتهای فردی پرستاران همچون تابآوری و سلامت عمومیجهت افزایش سلامت روانی و ارتقا سطح رضایت از زندگی آنان ضرورت دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
بهداشت روانی؛ رضایت از زندگی؛ تابآوری | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 450 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 325 |