اثربخشی زوجدرمانی مثبتنگر و پذیرش و تعهد بر افزایش سازگاری زناشویی | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 18، دوره 65، شماره 5، آذر و دی 1401 اصل مقاله (878.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2022.21958 | ||
| نویسندگان | ||
| بنیاد جمشیدزهی1؛ فرهاد کهرازئی* 2؛ محمود شیرازی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران | ||
| 2دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران (نویسنده مسئول) | ||
| 3دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه تحقیقات نشان داده است رواندرمانی مثبتگرا به سازگاری زناشویی در زوجین منجر می‌شود. از سوی دیگر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش مواردی همچون کشمکش و منازعه، سازگای و تعهد به معنای داشتن زندگی غنی و پرمعنا موثر بوده است اما در زمینه مقایسه این دو رویکرد شکاف تحقیقاتی وجود دارد.هدف این پژوهش مقایسه اثر بخشی زوجدرمانی مثبتنگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش سازگاری زناشویی در زوجین بود. روش کار روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجین خواهان میل به طلاق بود که جهت زوجدرمانی به مراکز مشاوره خانواده شهر ایرانشهر در سال1399 مراجعه نموده بودند. 45 زوج به روش دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و یک گروه 30 نفری گواه تقسیم شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک و والاس (1995) پاسخ دادند. آموزش زوجدرمانیمثبتنگر سلیگمن و سیکزنت میهالی (2000) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد هیز، استروساحل و ویلسون (2012) در 8 جلسه 90 دقیقهای بر روی گروه‌های آزمایش اجرا و پس از اتمام جلسات پسآزمون انجام شد. در پایان بعد از اجرای پس آزمون نتایج با آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نتایج نشان داد آموزش زوجدرمانیمثبتنگر و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در افزایش سازگاری زناشویی در زوجین مؤثر بوده است (01/0P<). همچنین آموزش زوج درمانی مثبت نگر نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تاثیر معنی دار تری داشت (01/0P<). نتیجه گیری با توجه به اینکه هر دو مداخله دارای تأثیر قدرتمندی بر افزایش سازگاری زناشویی داشتند، ولی زوج درمانی مثبت نگر در افزایش سازگاری زناشویی و مسامحه موثرتر بود لذا ترکیب این دو روش در مداخلات زوج درمانگری احتمالا به نتایج موثرتری منتج می‌گردد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زوجدرمانی مثبتنگر؛ درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد؛ سازگاری زناشویی؛ زوجین | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 485 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 486 |
||