مقایسه تاثیر تمرینات اصلاحی جامع با و بدون آموزش پاسچر بر سندرم متقاطع فوقانی در دانشآموزان دختر | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 28، دوره 61، شماره 5، آذر و دی 1397 اصل مقاله (1.26 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2022.21717 | ||
| نویسندگان | ||
| هادی میری* 1؛ حسین شاهرخی2؛ عباس دوستدار روزبهانی3؛ فهیمه نصیرزارع4 | ||
| 1استادیار گروه تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران | ||
| 2استادیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران. | ||
| 3استاد دانشگاه علوم وفنون فارابی،تهران،ایران | ||
| 4کارشناس ارشد آسیب ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه رجا قزوین | ||
| چکیده | ||
| مقدمه ناهنجاریهای ستون فقرات جزء خطرات پنهان جامعه بخصوص در جامعه دانشآموزی است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات اصلاحی جامع با و بدون آموزش پوسچر بر سندرم متقاطع فوقانی بر دختران دانشآموز بوده است که همزمان دارای عارضههای سر به جلو شانه به جلو و کایفوز بوده و داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. روش کار جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانشآموزان دختر 15-18 سال مقطع دوم متوسطه تشکیل میدادند، روش نمونهگیری با توجه به محدود بودن جامعه تحقیق بهصورت هدفمند و در دسترس و بهصورت تصادفی به چهار گروه تجربی تقسیم شدند گروه تمرینات اصلاحی جامع همراه با آموزش پاسچر، گروه دوم تمرینات اصلاحی جامع به تنهایی وگروه آموزش پوسچر به تنهایی و گروه کنترل تقسیم شدند گروه تمرینات اصلاحی همراه با آموزش پوسچر به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته به مدت 5 ساعت و گروه تمرینات اصلاحی جامع به تنهایی به مدت 8 هفته 3 جلسه در هفته به مدت سه ساعت تمرینات و تمرینات آموزش پوسچربه تنهایی یک جلسه در هفته به مدت یک ساعت ارائه شد را انجام دادند و گروه کنترل هم به فعالیت روزانه خود پرداخت. غربالگری در مرحله اول با استفاده از تست نیویورک و صفحه شطرنجی صورت گرفت و دانشآموزانی که همزمان دارای عارضه سندرم متقاطع فوقانی بودند انتخاب شدند ودر مرحله دوم با استفاده از خط گونیا متر مخصوص اندازه گیری زاویه لوردوز گردن (زاویه کرانیوورتبرال) و خط کش مخصوص اندازه گیری شانه به جلو و خط کش منعطف برای اندازه گیری زاویه کایفوز قبل و بعد از هشت هفته مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS26 انجام شد و به منظور مقایسه میانگین نمرات پس آزمون از آزمون تحلیل کوواریانس و بررسی تفاوت بین گروهها از آزمون تعقیبی زوجی بونفرنی استفاده شد. نتایج نتایج آماری نشان داداندازه زوایای سر به جلو (زاویه کرانیو ورتبرال) و شانه یه جلوو کایفوز آزمودنی ها به طور معناداری در گروه تجربی کاهش داشت (p≤%5) تمرینات اصلاحی جامع به تنهایی و همراه با آموزش پاسچر و تاثیر معناداری بر کاهش عارضه سندرم متقاطع فوقانی داشته است. نتیجهگیری با توجه به نتایج مطالعه حاضر، متخصصان میتوانند از این تمرینات در کنار سایر روشهای درمانی برای اصلاح عارضه سندرم متقاطع فوقانی در دانشآموزان استفاده کنند. | ||
| کلیدواژهها | ||
| سندرم متقاطع فوقانی؛ تمرینات اصلاحی جامع؛ آموزش پوسچر؛ دختران دانشآموز | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,057 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 812 |
||