اثربخشی طرحواره درمانی و روانشناسی مثبت بر احیای مجدد جذابیت زوجین، خودشفقتی و قدردانی در بین زوجین درگیر | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 13، دوره 65، شماره 4، مهر و آبان 1401 اصل مقاله (819.42 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2022.64440.3787 | ||
| نویسندگان | ||
| پندار جاهد عطائیان1؛ حسن شمس اسفندآباد* 2؛ عبدالحسن فرهنگی3 | ||
| 1گروه روانشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران. | ||
| 2گروه روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران.(نویسنده مسئول) | ||
| 3گروه روانشناسی عمومی، واحد تنکابن، دانشگاه آزاداسلامی، تنکابن، ایران. | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش طرحواره درمانی و روانشناسی مثبت بر احیای مجددجذابیت زوجین، خودشفقتی و قدردانی در بین زوجین دارای مشکلات زناشویی بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی، با طرح آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، شامل زوجین دارای مشکلات زناشویی شهر تهران که در سال 1400 به مراکز مشاوره تهران مراجعه کرده بودند (184 زوج) که از میان آنها 30 زوج به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جذابیت فیزیکی کارانداشو و همکاران (2020)، پرسشنامه خودشفتقی نف (2003) و پرسشنامه قدردانی مک کلایف (2002) بود در تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره استفاده شد. یافته ها نشان دادند که هر دو روش مداخله‌ای می‌توانند در بهبود جذابیت، خودشفقتی و قدردانی زوجین دارای مشکلات زناشویی مؤثر واقع گردند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| جذابیت؛ خودشفقتی؛ قدردانی؛ طرحواره درمانی؛ روانشناسی مثبت | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 535 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 492 |
||