بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریهای نمونه کشتهای ارسالی از بخشهای مراقبتهای ویژه | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 1، دوره 65، شماره 5، آذر و دی 1401 اصل مقاله (655.59 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2022.21440 | ||
| نویسندگان | ||
| علیرضا صداقت1؛ بنیامین فضلی2؛ وحید سهیلی3؛ احمد باقری مقدم4؛ فرزانه فاضلی2؛ بیتا میرزایی فیض آبادی* 5 | ||
| 1فوق تخصص و استادیار بیهوشی و مراقبتهای ویژه ، مرکز تحقیقات ریه، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد،ایران | ||
| 2فوق تخصص و استادیارمراقبتهای ویژه،گروه بیهوشی ومراقبتهای ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران | ||
| 3دکترای تخصصی و استادیار کنترل دارو ، گروه کنترل دارو، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد،مشهد،ایران | ||
| 4فوق تخصص و دانشیار مراقبتهای ویژه،گروه بیهوشی ومراقبتهای ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران | ||
| 5پست دکتری پزشکی روان تنی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف: عفونت اولیه و عفونت نازوکومیال در بخشهای مراقبتهای ویژه شایع بوده و همچنان به عنوان یک نگرانی بزرگ باقی مانده است. مقاومت به داروهای ضد میکروبی بین پاتوژنهای بخشهای مراقبت ویژه عموما درحال افزایش است ولی تفاوتهایی بین کشورهای مختلف وجود دارد که ممکن است به دلیل الگوی استفاده از آنتیبیوتیک باشد. برای تهیه پروتکل مناسب درمان تجربی در بخش مراقبتهای ویژه، دانش کافی درباره میکروبهای شایع محلی و الگوی حساسیت آنها ضروری به نظر میرسد. هدف از انجام این مطالعه بررسی پروفایل باکتریولوژی و آنتی بیوگرام کشتهای انجام شده در بخش مراقبتهای ویژه میباشد. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی تمام نمونههای کشت ارسال شده از بیماران بستری در چهار ICU بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در طی سالهای 1395 تا 1398صورت گرفت. اطلاعات مربوط به کشت و آنتی بیوگرام بیماران با استفاده از سیستم HIS استخراج گردید و در موارد لزوم با پرونده بیماران مقایسه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون مجذور کای استفاده شد. یافتهها: در مجموع 1569 نمونه مورد بررسی قرار گرفت که 674 نمونه (95/42%) برای کشت میکروبی مثبت بودند. شایعترین باکتری جدا شده آسینتوباکتر در 222 مورد (9/32%) بود. کاندیدا 85 مورد (6/12%)، استافیلوکوک ارئوس 81 مورد (12%) و کلبسیلا 59 مورد (8/7%) به ترتیب در رتبههای بعدی قرار گرفتند. موثرترین آنتیبیوتیک علیه آسینتوباکتر، کولیستین با 9/0% مقاومت گزارش گردید، این میکروارگانیسمها نسبت به کارباپنمها بیش از 95 % مقاوم بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده بیش از نیمی از عفونتهای ایجاد شده در بخشهای مراقبت ویژه مربوط به باسیلهای گرم منفی میباشد، که شایعترین آنها آسینتوباکتر بود. همچنین این سوشها مقاومت بالایی را نسبت به اکثر آنتیبیوتیکهای تست شده به جز کولیستین داشتند. باتوجه به ماهیت مقاومت چند دارویی این میکروارگانیسمها بازنگری در فرایندهای کنترل عفونت و تجویز استاندارد آنتیبیوتیک در بخشهای مراقبت ویژه بسیار ضروری است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مقاومت دارویی؛ آسینوباکتر؛ استافیلوکوک ارئوس؛ کولیستین؛ بخش مراقبتهای ویژه | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,088 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 726 |
||