سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

باباخانی, مراد, نمازی زاده, مهدی, موسوی ساداتی, سید کاظم, دانشفر, افخم. (1400). تأثیر حیاط پویا بر رشد حرکتی کودکان ۸ تا ۱۲ ساله. , 64(6), 4214-4223. doi: 10.22038/mjms.2022.20358
مراد باباخانی; مهدی نمازی زاده; سید کاظم موسوی ساداتی; افخم دانشفر. "تأثیر حیاط پویا بر رشد حرکتی کودکان ۸ تا ۱۲ ساله". , 64, 6, 1400, 4214-4223. doi: 10.22038/mjms.2022.20358
باباخانی, مراد, نمازی زاده, مهدی, موسوی ساداتی, سید کاظم, دانشفر, افخم. (1400). 'تأثیر حیاط پویا بر رشد حرکتی کودکان ۸ تا ۱۲ ساله', , 64(6), pp. 4214-4223. doi: 10.22038/mjms.2022.20358
باباخانی, مراد, نمازی زاده, مهدی, موسوی ساداتی, سید کاظم, دانشفر, افخم. تأثیر حیاط پویا بر رشد حرکتی کودکان ۸ تا ۱۲ ساله. , 1400; 64(6): 4214-4223. doi: 10.22038/mjms.2022.20358

تأثیر حیاط پویا بر رشد حرکتی کودکان ۸ تا ۱۲ ساله

مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
مقاله 13، دوره 64، شماره 6، بهمن و اسفند 1400، صفحه 4214-4223    اصل مقاله (1.17 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2022.20358
نویسندگان
مراد باباخانی1؛ مهدی نمازی زاده* 2؛ سید کاظم موسوی ساداتی3؛ افخم دانشفر4
1دانشجوی دکتری تربیت‌بدنی- رفتار حرکتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2دانشیار رفتار حرکتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول)
3استادیار رفتار حرکتی،گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4دانشیار رفتار حرکتی، گروه رفتار حرکتی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: توسعه توانایی حرکتی و مهارت­های پایه در طفولیت و کودکی و متعاقب آن نوجوانی و بزرگسالی بر رشد و بالیدگی تمام جنبه­های رشدی تأثیر می­گذارد. پژوهش حاضر با هدف تأثیر حیاط پویا بر رشد حرکتی کودکان ۸ تا ۱۲ ساله انجام شد.
روش کار:  پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش­آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل بود. 30 دانش­آموز پسر 8 تا 12 ساله سالم که در سال تحصیلی 98-99 در شهرستان کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه گواه و تجربی قرار گرفتند. ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد. برای ارزیابی مهارت حرکتی از آزمون رشد حرکتی- درشت نسخه سوم اولریخ (2016) استفاده شد. گروه­ تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته 5 روز در برنامه تمرینی ملاک شرکت کردند و گروه گواه فقط به انجام فعالیت­های روزمره پرداختند. بعد از پایان مداخله، از هر دو گروه پس­ آزمون به عمل آمد. داده­ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در سطح خطای 05/0 با نرم افزار SPSS-19  بررسی شدند.
نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین دو گروه در پس آزمون مهارت­های حرکتی درشت تفاوت معنا­داری وجود داشت (001/0P ˂) و گروه تجربی در هر همه متغیر­ها عملکرد بهتری نسبت به گروه گواه داشتند.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که در پسران 8 تا 12 ساله سالم، می­توان با استفاده برنامه حیاط پویا بهبود معناداری در رشد حرکتی آنها ایجاد کرد.
کلیدواژه‌ها
حیاط پویا؛ رشد حرکتی؛ مهارت حرکتی
مراجع
  1. 1. VAZINI TA, HAYATI A, PAKZAMIR F. RELATIONSHIP OF LEVEL OF PHYSICAL ACTIVITIES AND FUNDAMENTAL MOVEMENT SKILLS AMONG ELEMENTARY SCHOOLS'CHILDREN. 2014.
  2. valadi s, Hamidi M. Studying the level of physical literacy of students aged 8 to 12 years. Research on Educational Sport. 2020;8(20):205-26.
  3. Sallis JF. Age-related decline in physical activity: a synthesis of human and animal studies. Medicine and science in sports and exercise. 2000;32(9):1598-600.
  4. Pesce C, Masci I, Marchetti R, Vannozzi G, Schmidt M. When children’s perceived and actual motor competence mismatch: Sport participation and gender differences. Journal of Motor Learning and Development. 2018;6(s2):S440-S60.
  5. Gnanapavan S, Yousaf N, Heywood W, Grant D, Mills K, Chernajovsky Y, et al. Growth associated protein (GAP-43): Cloning and the development of a sensitive ELISA for neurological disorders. Journal of neuroimmunology. 2014;276(1-2):18-23.
  6. Stodden DF, Goodway JD, Langendorfer SJ, Roberton MA, Rudisill ME, Garcia C, et al. A developmental perspective on the role of motor skill competence in physical activity: An emergent relationship. Quest. 2008;60(2):290-306.
  7. Stratton G, Leonard J. The effects of playground markings on the energy expenditure of 5–7-year-old school children. Pediatric Exercise Science. 2002;14(2):170-80.
  8. Ridgers ND, Stratton G, McKenzie TL. Reliability and validity of the System for Observing Children’s Activity and Relationships during Play (SOCARP). Journal of Physical Activity and Health. 2010;7(1):17-25.
  9. Huberty JL, Siahpush M, Beighle A, Fuhrmeister E, Silva P, Welk G. Ready for recess: a pilot study to increase physical activity in elementary school children. Journal of School Health. 2011;81(5):251-7.
  10. Pless M, Carlsson M. Effects of motor skill intervention on developmental coordination disorder: A meta-analysis. Adapted physical activity quarterly. 2000;17(4):381-401.
  11. Ulrich DA. Introduction to the special section: Evaluation of the psychometric properties of the TGMD-3. Journal of Motor Learning and Development. 2017;5(1):1-4.
  12. Mohammadi F, Bahram A, Khalaji H, Ghadiri F. The Validity and Reliability of Test of Gross Motor Development – 3rd Edition among 3-10 Years Old Children in Ahvaz. Jundishapur Scientific Medical Journal. 2017;16(4):379-91.
  13. Bidzan-Bluma I, Lipowska M. Physical activity and cognitive functioning of children: a systematic review. International journal of environmental research and public health. 2018;15(4):800.
  14. Adkins DL, Boychuk J, Remple MS, Kleim JA. Motor training induces experience-specific patterns of plasticity across motor cortex and spinal cord. Journal of applied physiology. 2006.
  15. Mandich AD, Polatajko HJ, Macnab JJ, Miller LT. Treatment of children with developmental coordination disorder: What is the evidence? Physical & Occupational Therapy in Pediatrics. 2001;20(2-3):51-68.
  16. Cools W, De Martelaer K, Samaey C, Andries C. Fundamental movement skill performance of preschool children about family context. Journal of sports sciences. 2011;29(7):649-60.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 886
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 642