نقش تعدیلگر سبکهای دلبستگی ناایمن در رابطه سازگاری معنوی با رشد معنوی و پریشانی روانی در دانشجویان دارای تجربهی شکست عاطفی | ||
مجله اصول بهداشت روانی | ||
مقاله 3، دوره 24، شماره 3، خرداد و تیر 1401، صفحه 153-160 اصل مقاله (386.27 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/jfmh.2022.20068 | ||
نویسندگان | ||
Abbas Amanelahi* 1؛ Safa Safaei Moghadam2؛ Manochehr Taghipour3 | ||
1Associate professor, Department of Counseling, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran | ||
2MA. in counseling, Department of Counseling, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran. | ||
3MA, Instructor, Department of Counseling, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran. | ||
چکیده | ||
مقدمه: پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش تعدیلگر سبکهای دلبستگی ناایمن در رابطه سازگاری معنوی با رشد معنوی و پریشانی روانی دانشجویان دارای تجربهی شکست عاطفی انجام گرفت. روش کار: جامعهی آماری این پژوهش شامل کلیهی دانشجویان پسر دانشگاه های شهر اهواز بودند که تجربهی شکست عاطفی در رابطه با دختران داشتند. 200 نفر از این افراد به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده دراین پژوهش، پرسشنامهی سازگاری معنوی (SCQ)، پرسشنامه رشد معنوی (SAI)، سبکهای دلبستگی (RAAS) و پرسشنامه پریشانی روانی بودند. برای نتایج تحلیل از از روش همبستگی ساده و رگرسیون تعدیلگر استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین سازگاری معنوی و رشد معنوی، رابطهی مثبت معنیدار (P= 0.001, r= 0.58) و بین سازگاری معنوی و پریشانی روانی رابطهی منفی معنی دار وجود دارد (P= 0.001, r= -0.17). همچنین نتایج رگرسیون تعدیلگر نشان داد که سبک دلبستگی ناایمن رابطهی بین سازگاری معنوی با رشد معنوی را تعدیل میکند (P= 0.05, β= -1.12)، اما سبک دلبستگی ناایمن رابطهی بین سازگاری معنوی و پریشانی روانی را تعدیل نمیکند (P= 0.96, β= 0.03). نتیجهگیری: با توجه به نتایج، سازگاری معنوی در رشد معنوی و سلامت روان نقش دارد و دلبستگی تاایمن میتواند نقش تعدیل کننده در رابطه سازگاری معنوی و رشد معنوی داشته باشد. | ||
کلیدواژهها | ||
پریشانی روانی؛ رشد معنوی؛ سازگاری معنوی؛ سبک های دلبستگی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 731 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 461 |