اثربخشی آموزش گروهی ذهنآگاهی بر اضطراب و افسردگی مبتلایان به اختلال نارضایتی جنسیتی | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 36، دوره 61، شماره 5، آذر و دی 1397، صفحه 3048-3059 اصل مقاله (1.06 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2021.19625 | ||
| نویسندگان | ||
| فرزین امینی1؛ خسرو رمضانی* 2؛ علیرضا ماردپور3 | ||
| 1دانشجوی دکترای روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج، یاسوج، ایران. | ||
| 2استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج، یاسوج، ایران(نویسنده مسئول). | ||
| 3استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یاسوج، یاسوج، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: اختلال نارضایتی جنسیتی به دلیل شرایط اجتماعی جوامع، معمولاً برای افراد آسیبهای روانشناختی ایجاد میکند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش گروهی ذهنآگاهی بر اضطراب و افسردگی مبتلایان به اختلال نارضایتی جنسیتی انجام گرفت. روش کار: پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مردان و زنان مبتلا به اختلال هویت جنسی مراجعه کننده به سازمان بهزیستی شیراز در سال 98-1397 بود. در این پژوهش تعداد 30 فرد با روش نمونهگیری غیرتصادفی دردسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). گروه آزمایش مداخله آموزش گروهی ذهنآگاهی (8 جلسه) را طی دو ماه دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب (AQ) و پرسشنامه افسردگی (DQ) بود. دادهها به شیوه تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که آموزش گروهی ذهنآگاهی بر اضطراب و افسردگی افراد مبتلا به اختلال نارضایتی جنسیتی تاثیر دارد (0001/0>p). چنان که این آموزش گروهی توانسته منجر به کاهش اضطراب (61/0) و افسردگی (49/0) این افراد شود. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که آموزش ذهنآگاهی با بهرهگیری از فنونی همانند افکار، هیجانات و رفتار آگاهانه میتواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش اضطراب و افسردگی افراد مبتلا به اختلال نارضایتی جنسیتی مورد استفاده گیرد. | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 616 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 433 |
||