سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

Hedjazi, Seyed Ariya, Badieyan Moosavi, Nazila, Bahramizadeh Sajjadi, Ramin, Niroumand, Shabnam. (1400). ارزیابی اپیدمیولوژیک تجاوز جنسی. , 24(1), 61-65. doi: 10.22038/jfmh.2022.19545
Seyed Ariya Hedjazi; Nazila Badieyan Moosavi; Ramin Bahramizadeh Sajjadi; Shabnam Niroumand. "ارزیابی اپیدمیولوژیک تجاوز جنسی". , 24, 1, 1400, 61-65. doi: 10.22038/jfmh.2022.19545
Hedjazi, Seyed Ariya, Badieyan Moosavi, Nazila, Bahramizadeh Sajjadi, Ramin, Niroumand, Shabnam. (1400). 'ارزیابی اپیدمیولوژیک تجاوز جنسی', , 24(1), pp. 61-65. doi: 10.22038/jfmh.2022.19545
Hedjazi, Seyed Ariya, Badieyan Moosavi, Nazila, Bahramizadeh Sajjadi, Ramin, Niroumand, Shabnam. ارزیابی اپیدمیولوژیک تجاوز جنسی. , 1400; 24(1): 61-65. doi: 10.22038/jfmh.2022.19545

ارزیابی اپیدمیولوژیک تجاوز جنسی

مجله اصول بهداشت روانی
دوره 24، شماره 1، بهمن و اسفند 1400، صفحه 61-65    اصل مقاله (213.4 K)
نوع مقاله: گزارش کوتاه
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/jfmh.2022.19545
نویسندگان
Seyed Ariya Hedjazi1؛ Nazila Badieyan Moosavi2؛ Ramin Bahramizadeh Sajjadi3؛ Shabnam Niroumand* 4
1Associate professor of forensic medicine, Legal Medicine Research Center, Legal Medicine Organization, Tehran, Iran
2Psychiatrist, Legal Medicine Research Center, Legal Medicine Organization, Tehran, Iran
3MD, Legal Medicine Research Center, Legal Medicine Organization, Tehran, Iran
4Assistant professor of community medicine, School of Medicine, Mashhad University of Medical Science, Mashhad, Iran
چکیده
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف تعیین ویژگی های اپیدمیولوژیک قربانیان تجاوز و متجاوزان انجام شد.
روش‌ کار: این مطالعه مقطعی بر روی 68 مورد بررسی شده خشونت جنسی در سازمان پزشکی قانونی شیراز طی سال‌های 93-1392 انجام شد. قربانیان از مقام یا معاونت قضایی معرفی شدند. اطلاعات پرونده پرونده های ارجاعی بدون نام و کد منحصر به فرد برای هر پرونده استخراج شد.
یافته‌ها: تمامی موارد این مطالعه قربانیان زن بودند. میانگین سنی قربانیان 6/11 ± 21/39 سال بود. اکثر موارد مجرد (94%) بودند. از کل موارد مورد مطالعه، 2/63 درصد و 9/30 درصد به ترتیب دارای وضعیت اجتماعی-اقتصادی متوسط ​​و پایین بودند. خانه، بیشترین محل تجاوز جنسی (54/4%) بوده است. در 58/8 درصد موارد، قربانیان و مهاجمان یکدیگر را می شناختند. در اکثر مواقع یک مجرم (59/7 درصد) وجود داشته است، اما به ترتیب در 19/4 درصد و 11/8 درصد، دو و سه مرتکب همزمان بوده اند. قربانیان در 76/5 درصد موارد تهدید لفظی، 8/8 درصد با اسلحه و 28 درصد با چاقو مورد تهدید قرار گرفتند. تجاوز کامل در اکثر قربانیان (98/5%) اتفاق افتاده است.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بر اولویت پیشگیری از تجاوزات جنسی و افزایش آگاهی عمومی نسبت به این تخلفات به عنوان یک موضوع بهداشتی قانونی تاکید کرد.
کلیدواژه‌ها
آزار جنسی؛ پزشکی قانونی؛ تجاوز؛ قربانی
مراجع
  1. BD 2019 Risk Factors Collaborators. Global burden of 87 risk factors in 204 countries and territories, 1990-2019: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2019. Lancet 2020; 396(10258): 1223-49.
  2. World Health Organization. Global regional estimates of violence against women, prevalence and health effects of intimate partner violence and non-partner sexual violence. WHO: 2013.
  3. Razaghi N, Parvizy S, Ramezan M, Tabatabaei Nejad SM. [The consequences of violence against women in the family: A qualitative study]. Iranian journal of obstetrics, gynecology, and infertility 2013; 16(44): 11-20. (Persian)
  4. World Health Organization. Violence against women- Intimate partner and sexual violence against women. Geneva: World Health Organization; 2011.
  5. Reza A, Breiding MJ, Gulaid J, Mercy JA, Blanton C, Mthethwa Z, et al. Sexual violence and its health consequences for female children in Swaziland: a cluster survey study. Lancet 2009; 373(9679): 1966-72.
  6. Blom H, Högberg U, Olofsson N, Danielsson I. Strong association between earlier abuse and revictimization in youth. BMC Public Health 2014 4; 14: 715.
  7. Cutajar MC, Mullen PE, Ogloff JRP, Thomas SD, Wells DL, Spataro J. Psychopathology in a large cohort of sexually abused children followed up to 43 years. Child Abuse Negl 2010; 34(11): 813-22.
  8. Tsai LC, Carlson CE, Aira T, Norcini Pala A, Riedel M, Witte SS. The impact of a microsavings intervention on reducing violence against women engaged in sex work: a randomized controlled study. BMC Int Health Hum Rights 2016; 16(1): 27.
  9. The Asia Foundation. Understanding violence against women and children in Timor-Leste: Findings from the Nabilan Baseline Study – Main Report. The Asia Foundation: Dili, Timor-Leste; 2016.
  10. Jänisch S1, Meyer H, Germerott T, Albrecht UV, Schulz Y, Debertin AS. Analysis of clinical forensic examination reports on sexual assault. Int J Legal Med 2010; 124(3): 227-35.
  11. Abbey A. Alcohol's role in sexual violence perpetration: Theoretical explanations, existing evidence, and future directions. Drug Alcohol Rev 2011; 30(5): 481-9.
  12. Williams LM, Porter JL, Scott JD, Smith TR, Vogt TV. Investigating the risk of date rape by auditory status. Violence Vict 2017; 32(6): 1044-62.
  13. Almond L, McManus MA, Giles S, Houston E. Female sex offenders: An analysis of crime scene behaviors. J Interpers Violence 2017; 32(24): 3839-60.
  14. 14. Ogunwale AO, Oshiname FO, Ajagunna FO. A review of the conceptual issues, social epidemiology, prevention and control efforts relating to rape in Nigeria. Afr J Reprod Health 2019; 23(4): 108-23.
  15. Martin CE, Houston AM, Mmari KN, Decker MR. Urban teens and young adults describe drama, disrespect, dating violence and help-seeking preferences. Matern Child Health J 2012; 16(5): 957-66.
 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 852
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 379