بررسی شیوع خشونت شغلی و نقش آن در میزان رضایت کارکنان بهداشتی- درمانی بیمارستان علامه بهلول گنابادی در سال 1399 | ||
نوید نو | ||
دوره 24، شماره 78، شهریور 1400، صفحه 31-41 اصل مقاله (511.76 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/nnj.2021.56926.1278 | ||
نویسندگان | ||
مریم معاون سعیدی* 1؛ مرضیه مختاری2؛ علی غفاریان3؛ ابوالفضل محمدنژاد4؛ زهرا محرابی5 | ||
1استادیار، دکتری تخصصی طب کار، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران | ||
2کارشناسی ارشد پرستاری، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران | ||
3کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران | ||
4کارشناس مدیریت خدمات بهداشتی- درمانی، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران | ||
5کارشناس بهداشت حرفه ای، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان علامه بهلول گنابادی، گناباد، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: رضایت کارکنان بهداشتی- درمانی نقش مهمی در حفظ و ارتقای سلامت بیماران دارد. همچنین این گروه از شاغلین به دلیل ماهیت شغلی خود در معرض انواع خشونتها قرار دارند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع خشونت شغلی و نقش آن در میزان رضایت کارکنان بهداشتی- درمانی انجام شد. مواد و روشها: مطالعه مقطعی- تحلیلی حاضر در سال 1399 در ارتباط با 156 نفر از کارکنان بیمارستان "علامه بهلول گنابادی" صورت گرفت. اطلاعات دموگرافیک از طریق پرسشنامه اطلاعات فردی، رضایت شغلی توسط تکمیل پرسشنامه مینهسوتا و خشونت شغلی از طریق پرسشنامه NAQ-R (Negative Acts Questionnaire Revised) به دست آمد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمونهای آماری مناسب و آزمون تحلیل رگرسیون خطی صورت گرفت. نتایج در سطح 05/0 معنادار در نظر گرفته شدند. یافتهها: در این مطالعه میانگین سنی افراد 1/7±8/31 سال بود و بین متغیرهای دموگرافیک با میزان رضایت و خشونت شغلی، هیچگونه ارتباط معناداری مشاهده نشد (05/0<P)؛ اما ارتباط بین رضایت شغلی و خشونت شغلی معنادار بود (001/0P<). بیشترین رضایت مربوط به شرایط فیزیکی و کمترین رضایت مربوط به نظام پرداخت بود. در مجموع، رضایت شغلی با نمره 54 در حد متوسط برآورد گردید. نمره خشونت شغلی معادل 28 برآورد شد و بیشترین گزارش خشونت مربوط به گویه "کار شما بیش از حد مورد کنترل و بازبینی قرار میگیرد" بود. در زمینه ابعاد رضایت شغلی، نظام پرداخت، فرصت پیشرفت و سبک رهبری به عنوان عوامل مؤثر در بروز خشونت ایفای نقش میکردند. نتیجهگیری: نتایج تأییدکننده وجود خشونت در محل کار هستند؛ از این رو به منظور کاهش تهدیدات ناشی از آن در محیط بیمارستان و در راستای تأمین رضایتمندی کارکنان، اتخاذ یک رویکرد پیشگیرانه و آموزش همگانی، مفید به نظر رسیده و برگزاری جلسات منظم با اهداف آموزشی مرتبط توصیه میشود. | ||
کلیدواژهها | ||
رضایت شغلی؛ خشونت محل کار؛ کارکنان بهداشتی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,242 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 461 |