اثربخشی طرحواره درمانی بر صیمیمت و نارسایی هیجانی زوجین دارای روابط آشفته | ||
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
مقاله 23، دوره 63، ویژه (روانشناسی)، خرداد و تیر 1399 اصل مقاله (1.11 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2020.18878 | ||
نویسندگان | ||
علیرضا ختائی* 1؛ طاهره سام خانیانی2 | ||
1روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه،ایران | ||
2گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تنکابن، تنکابن، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: مطالعه حاضر، با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر صمیمیت و نارسایی هیجانی زوجین دارای روابط آشفته شهر تهران در سال 1398 بود. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوج های دارای روابط آشفته شهر تهران بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه 90 دقیقه ای مداخله مبتنی بر آموزش طرحواره درمانی را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازه گیری مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه صمیمیت والکر و تامپسون (1983) و پرسشنامه نارسایی هیجانی تورنتو (1994) بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزار spss19 در دو بخش توصیفی و استنباطی (کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج: نتایج نشان داد میانگین صمیمیت زوجین با روابط آشفته تغییر پیدا کرده است و باعث افزایش صمیمیت در زوجین شده است. همچنین آموزش طرحواره درمانی، نارسایی هیجانی زوجین با روابط آشفته را کاهش داده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش طرحواره درمانی بر بهبود نارسایی هیجانی و صمیمیت زوجین با روابط آشفته تاثیر مثبت گذاشته است. | ||
کلیدواژهها | ||
طرحواره درمانی؛ صمیمیت؛ نارسایی هیجانی؛ زوجین با روابط آشفته | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 693 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 320 |