تأثیر تمرین هوازی تداومی بر شاخص آپنه-هایپوپنه(AHI) و BMI مردان میانسال مبتلا به سندروم آپنه انسدادی خواب | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 4، دوره 63، شماره 5، آذر و دی 1399، صفحه 2677-2682 اصل مقاله (918.69 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2021.17556 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد مطبوع1؛ فریبرز رضائی طلب2؛ رامبد خواجه ای3؛ محمد رضا رمضان پور* 4 | ||
| 1دانشجوی دکتری، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران | ||
| 2استادیار گروه مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران | ||
| 3استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران | ||
| 4دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: آپنه انسدادی خواب را می‌توان به عنوان خواب‌آلودگی بدون توجیه در طول روز همراه با حداقل پنج رویداد انسدادی تنفسی(آپنه یا هایپوآپنه) در طول ساعت خواب تعریف نمود. خواب‌آلودگی ناشی از آپنه انسدادی خواب می تواند تبعات پزشکی و اجتماعی مضر بر سلامتی ایجاد کند لذا کنترل آن مورد توجه است. با توجه به نقش بی حرکتی، افزایش BMI و کاهش تون پایه عضلات حلق در بروز آپنه انسدادی خواب، در این مطالعه تأثیر تمرین هوازی تداومی بر شاخص آپنه-هایپوپنه(AHI) وBMI بررسی شده است. روش کار: در این پژوهش شبه تجربی تعداد ۲۴ مرد میانسال با معیارهای سن 41 تا 55 سال، 30- 25 = BMI و 10 AHI> در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه تمرین هوازی تداومی، هشت هفته تمرین را هفته‌ای سه جلسه، هر جلسه به‌مدت 40 تا 45 دقیقه با شدت 55 تا 60 درصد حداکثر ضربان قلب شروع کردند و با 75 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب در هفته آخر به پایان رساندند.گروه کنترل، برنامه تمرین ورزشی نداشتند. در ابتدا و انتهای پژوهش متغیرهای AHI به وسیله پلی‌سومنوگرافی و BMI اندازه‌گیری شد. برای بررسی داده‌ها از آزمون t مستقل در نرم افزار spss نسخه 26 استفاده شد. نتایج: در ارزیابی اختلاف میانگین‌ها برای AHI مقدار 028/۰ P= به‌دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت (۰۵/۰ > P ). همچنین برای BMI ، 11/0 P= به‌دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه مورد مطالعه دیده نشد. (۰۵/۰ <P) نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان داد با انجام تمرینات هوازی تداومی کاهش معناداری در تعداد آپنه انسدادی خواب در مبتلایان به‌وجود آمد ولی در BMI تغییر معناداری مشاهده نشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تمرین هوازی تداومی؛ شاخص آپنه-هایپوپنه؛ آپنه انسدادی خواب | ||
| مراجع | ||
|
1- Farhadi M, Tabatabai P. Respiratory disorders related to sleep, Qalabandi M., Sleep Medicine textbook, Arjmand Kitab Publication, 2014, pages 122-166. 2- Nemati Karimoi F. Clinical phenomenology, Nemati Karimoui F, Nemati Karimoui H, Sleep and its disorders, Fara-Motivish publication, 2017, pages 104-112. 3- Carter III R, Watenpaugh DE. Obesity and obstructive sleep apnea: or is it OSA and obesity?. Pathophysiology. 2008 Aug 1;15(2):71-7. 4- Aiello KD, Caughey WG, Nelluri B, Sharma A, Mookadam F, Mookadam M. Effect of exercise training on sleep apnea: a systematic review and meta-analysis. Respiratory medicine. 2016 Jul 1;116:85-92. 5- Kline CE, Crowley EP, Ewing GB, Burch JB, Blair SN, Durstine JL, Davis JM, Youngstedt SD. The effect of exercise training on obstructive sleep apnea and sleep quality: a randomized controlled trial. Sleep. 2011 Dec 1;34(12):1631-40. 6- Sengul YS, Ozalevli S, Oztura I, Itil O, Baklan B. The effect of exercise on obstructive sleep apnea: a randomized and controlled trial. Sleep and Breathing. 2011 Jan 1;15(1):49-56. 7- Norman JF, Von Essen SG, Fuchs RH, McElligott M. Exercise training effect on obstructive sleep apnea syndrome. Sleep Res Online. 2000 Jan 1;3(3):121-9. 8- Barnes M, Goldsworthy UR, Cary BA, Hill CJ. A diet and exercise program to improve clinical outcomes in patients with obstructive sleep apnea–a feasibility study. Journal of Clinical Sleep Medicine. 2009 Oct 15;5(5):409-15. 9- Mendelson M, Lyons OD, Yadollahi A, Inami T, Oh P, Bradley TD. Effects of exercise training on sleep apnoea in patients with coronary artery disease: a randomised trial. European respiratory journal. 2016 Jul 1;48(1):142-50. 10- Schutz TC, Cunha TC, Moura-Guimaraes T, Luz GP, Ackel-D'Elia C, Alves ED, Pantiga Junior G, Mello MT, Tufik S, Bittencourt L. Comparison of the effects of continuous positive airway pressure, oral appliance and exercise training in obstructive sleep apnea syndrome. Clinics. 2013;68(8):1168-74. 11- Giebelhaus V, Strohl KP, Lormes W, Lehmann M, Netzer N. Physical exercise as an adjunct therapy in sleep apnea—an open trial. Sleep and Breathing. 2000 Oct 1;4(4):173-6. 12- Fregosi RF, Ludlow CL. Activation of upper airway muscles during breathing and swallowing. Journal of Applied Physiology. 2014 Feb 1;116(3):291-301. 13- Andrade FM, Pedrosa RP. The role of physical exercise in obstructive sleep apnea. Jornal Brasileiro de Pneumologia. 2016 Dec;42(6):457-64. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 825 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 494 |
||