بررسی همراهی پلیمورفیسم rs4648551 ژن P73 در زنان ایرانی مبتلا به سقط مکرر با دلایل ناشناخته | ||
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران | ||
دوره 23، شماره 7، مهر 1399، صفحه 69-77 اصل مقاله (512.69 K) | ||
نوع مقاله: اصیل پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/ijogi.2020.17080 | ||
نویسندگان | ||
سمیه طبسی1؛ دکتر سید مصطفی حسینی* 2 | ||
1کارشناس ارشد ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران. | ||
2استادیار گروه ژنتیک پزشکی، مرکز تحقیقات ژنتیک انسانی، پژوهشکده فناوری ژن و سلول، دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله (عج)، تهران، ایران. | ||
چکیده | ||
مقدمه: سقطهای مکرر خودبهخودی بهعنوان یک رویداد تکرارپذیر از دو یا بیشتر سقط قبل از هفته 20 تعریف میشود. در سقط مکرر بهعنوان یک بیماری چندعاملی، مسائل متعددی دخیل است و نقص ژنتیکی بهعنوان یکی از عوامل عمده خطر برای سقط مکرر مطرح میباشد. با توجه به نقش مؤثر ژن p73 در فرآیند تقسیم بلاستوسیست اولیه و حفاظت از سلولهای جنسی، بهنظر میرسد پلیمورفیسم rs4648551 در این ژن p73، با بروز علائم سقط مکرر خودبهخودی ارتباط دارد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه فراوانی این پلیمورفیسم بین دو گروه زنان ایرانی مبتلا به سقط مکرر با دلایل ناشناخته و زنان سالم اجرا شد. روشکار: این مطالعه تحلیلی از نوع مورد - شاهدی در سال 95-1394 بر روی 90 بیمار که همگی دارای سابقه 2 سقط مکرر خودبهخودی متوالی بدون علت مشخص در مقایسه با 110 نفر از افراد سالم که دارای حداقل 2 بارداری موفق بودند، بهعنوان کنترل انجام شد. DNA با روش RGDE استخراج و ژنوتایپنگ با روش Tetra ARMS اجرا گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون کای دو انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: در پلیمورفیسم (rs4648551 A<G)، فراوانی ژنوتیپهای GG، AG و AA در ژن p73 در زنان گروه کنترل 81/11%، 09/69% و 09/19% و در زنان گروه سقط 11/31%، 67/46% و 22/22% بود که تفاوتها از لحاظ آماری معنادار بود (05/0>p)، اما مقدار تفاوت آللی بین گروه بیمار و کنترل 066/0 بهدست آمد که معنیدار نبود و مطابق نتایج بهدست آمده، مدل توارث غالبی پیشنهاد شد (05/0>p). نتیجهگیری: بین پلیمورفیسم rs4648551 و سقط مکرر ایدیوپاتیک ارتباط معنیداری وجود دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
پلیمورفیسم؛ چندشکلی تکنوکلئوتیدی؛ ژن p73؛ سقطهای مکرر خودبهخودی | ||
مراجع | ||
1.Pandey MK, Rani R, Agrawal S. An update in recurrent spontaneous abortion. Arch Gynecol Obstet 2005; 272(2):95-108. 2.Meka A, Reddy BM. Recurrent spontaneous abortions: an overview of genetic and non-genetic backgrounds. International Journal of Human Genetics 2006; 6(2):109. 3.Sierra S, Stephenson M. Genetics of recurrent pregnancy loss. Semin Reprod Med 2006; 24(1):17-24. 4.Zonouzi AP, Farajzadeh D, Bargahi N, Farajzadeh M. Apolipoprotein E genotyping in women with recurrent pregnancy loss: an in silico and experimental hybrid study. Gene 2014; 549(2):209-13. 5.Li TC, Makris M, Tomsu M, Tuckerman E, Laird S. Recurrent miscarriage: aetiology, management and prognosis. Hum Reprod Update 2002; 8(5):463-81. 6.Azani A, Hosseinzadeh A, Azadkhah R, Zonouzi AAP, Zonouzi AP, Aftabi Y, et al. Association of endothelial nitric oxide synthase gene variants (-786 T>C, intron 4 b/a VNTR and 894 G>T) with idiopathic recurrent pregnancy loss: A case-control study with haplotype and in silico analysis. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol. 2017;215:93-100. 7.Coulam CB, Jeyendran RS, Fishel LA, Roussev R. Multiple thrombophilic gene mutations are risk factors for implantation failure. Reprod Biomed Online 2006; 12(3):322-7. 8.Daher S, Shulzhenko N, Morgun A, Mattar R, Rampim GF, Camano L, et al. Associations between cytokine gene polymorphisms and recurrent pregnancy loss. J Reprod Immunol 2003; 58(1):69-77. 9.Goodman CS, Coulam CB, Jeyendran RS, Acosta VA, Roussev R. Which thrombophilic gene mutations are risk factors for recurrent pregnancy loss? Am J Reprod Immunol 2006; 56(4):230-6.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 731 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 368 |