مقایسه اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و کاهش علائم اختلال نقص توجه/بیش فعالی | ||
| مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
| مقاله 10، دوره 62، ویژه (روانشناسی)، بهمن و اسفند 1398، صفحه 1671-1683 اصل مقاله (924.67 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2019.14747 | ||
| نویسندگان | ||
| محسن بیات* 1؛ محمد نریمانی2؛ سجاد بشر پور3؛ محسن فکری شیران4؛ کیوان ثریا طائفه دلائی5؛ فرداد دیدار طالش میکائیل اردبیل6 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
| 2استاد روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. | ||
| 3دانشیار روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. | ||
| 4کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده عاوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامیواحد اردبیل، اردبیل، ایران. | ||
| 5دانشجوی کارشناس یارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران | ||
| 6دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده عاوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامیواحد اردبیل، اردبیل، ایران. | ||
| چکیده | ||
| مقدمه: اختلال نقص توجه/ بیش فعالی بر فرد و جامعه تأثیرات نامطلوبی دارد و درمان‌های موج سوم شناختی-رفتاری نوید بخش درمان این نوع اختلال هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیک(DBT) با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) بر کیفیت زندگی و کاهش علائم اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش کار: تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی بود که دارای پیش آزمون-پس آزمون به همراه گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد مرکزی شهر زنجان در سال تحصیلی 98-1397 بود. حجم نمونه شامل 45 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند (15 نفر در هر گروه). افراد گروه DBT در 12 جلسه و گروه ACT در جلسه مورد مداخله قرار گرفتند درحالی که گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش مقیاس خود گزارشی اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالان ASRS)) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود که در مراحل پیش آزمون و پس آزمون اجرا شدند. برای تحلیل داده‌ها در سطح فراوانی از آمار توصیفی و برای تحلیل داده‌ها در سطح استنباطی از آمون‌های T ، تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) و برای مقایسه‌ای اثر بخشی درمان‌ها از آزمون تعقیبی LSD استفاده گردید. داده‌ها در SPSS25 تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد هر دو درمان ACT و DBT بر روی ADHD و کیفیت زندگی نسبت به گروه کنترل اثربخش‌تر بوده‌اند. در مرحله تعقیبی آزمون LSD نشان داد که DBT در کاهش علائم تکانشگری/بیش‌فعالی(002/0>P) و نقص توجه(001/0>P) اثر بخشی مطلوب‌تری نسبت به ACT دارد. همچنین در مقایسه این دو درمان بر کیفیت زندگی مشخص شد در مولفه‌های کیفیت زندگی کلی(008/0P<)، سلامت روان(000/0>P) ، کیفیت زندگی جسمی(00/0>p) و کیفیت زندگی محیطی(000/0 >p) ACT اثر بخشی مطلوب‌تر ی نسبت به DBT داشته است. درحالی که در خرده مقیاس کیفیت زندگی اجتماعی اثر بخشی یکسانی داشته‌اند. نتیجه گیری: درمجوع نتایج این پژوهش حاکی از عملکرد بهتر DBT برا ی علائم ADHD و ACT بر کیفیت زندگی است، لذا در مراکز بالینی این درمان‌ها می‌تواند برای کنترل تکانشگری، نقص توجه و افزایش کیفیت زندگی به کار گرفته شوند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ACT؛ DBT؛ اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی؛ کیفیت زندگی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,165 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 988 |
||