نقش میانجی کمالگرایی در رابطه بین خودشیفتگی و اجتناب اجتماعی | ||
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد | ||
مقاله 10، دوره 62، شماره 4.1، آذر و دی 1398، صفحه 102-112 اصل مقاله (856.37 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/mjms.2019.14109 | ||
نویسندگان | ||
فاطمه حسن زاده* 1؛ علی اصغر اصغر نژاد فرید* 2 | ||
1کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران ، ایران | ||
2دکترای روانشناسی، دانشیار گروه روانشناسی بالینی دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران ، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی کمالگرایی در رابطه میان خودشیفتگی و اجتناب اجتماعی میباشد. روش کار این پژوهش از نوع مقطعی و همبستگی بود. نمونه شامل 400 دانشجو بود که به روش در دسترس وغیر تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه هراس اجتماعی (کانور و همکاران، 2000)، پرسشنامه کوتاه خودشیفتگی بیمارگون (شوئن لبر و همکاران، 2015) و پرسشنامه چندبعدی کمالگرایی (هویت و فلت، 1991) را تکمیل کردند. برای تحلیل دادهها از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده و اطلاعات با استفاده از نرم افزار SMARTPLS نسخه 2 تحلیل شد. نتایج نشان دهنده نقش میانجی کمالگرایی در رابطه خودشیفتگی آسیبپذیر و اجتناب اجتماعی میباشد. بهگونهای که افراد با خودشیفتگی آسیبپذیر با ویژگیهای کمالگرایی، اجتناب اجتماعی بیشتری را نیز نشان میدهند. نتیجه گیری اجتناب اجتماعی در مواردی ممکن است همراه با ویژگیهای خودشیفتگی آسیبپذیر باشد و آگاهی از این ویژگی شخصیتی خودشیفته کمک بسیاری به درمان بهتر علایم پایدار اختلال اجتناب اجتماعی میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
اجتناب اجتماعی؛ خودشیفتگی آسیب پذیر؛ کمالگرایی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,448 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,364 |