آنتیبادیهای ضد آنتیژنهای سازگاری بافتی در زنان اهداءکننده خون با و بدون سابقه سقط | ||
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران | ||
مقاله 11، دوره 21، شماره 12، اسفند 1397، صفحه 85-93 اصل مقاله (511.44 K) | ||
نوع مقاله: اصیل پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/ijogi.2019.12679 | ||
نویسندگان | ||
محبوبه مستخدمین1؛ دکتر مژگان شایگان* 2؛ لیلا کسراییان3؛ عطیه خسروی4؛ دکتر فاطمه یاری5؛ شهرزاد شایگان6 | ||
1کارشناس بیولوژی، مرکز تحقیقات انتقال خون، تهران، ایران. | ||
2دانشیار گروه ایمونوهماتولوژی، مرکز تحقیقات انتقال خون، مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران. | ||
3دانشیار گروه میکروبشناسی، مرکز تحقیقات انتقال خون، مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، شیراز، ایران. | ||
4دانشجوی کارشناسی ارشد هماتولوژی، مرکز تحقیقات ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایران. | ||
5دانشیار گروه ایمونولوژی، مرکز تحقیقات انتقال خون، مؤسسه عالی آموزشی و پژوهشی طب انتقال خون، تهران، ایران. | ||
6کارشناس ارشد زیستشناسی/ میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرگچساران، ایران | ||
چکیده | ||
مقدمه: آنتیبادیهای ضد آنتیژنهای سازگاری بافتی (HLA) طی آلوایمونیزاسیون به دنبال انتقال خون، حاملگی و یا پیوند اعضاء تولید میشوند. این آنتیبادیها در سقط دخالت دارند و در افراد سالم غیرآلوایمونیزه نیز گزارش شدهاند. آنتیبادیهای ضد HLA منجر به برخی عوارض انتقال خون میشوند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی آنتیبادیهای مذکور در اهداءکنندگان خون با تمرکز بر زنان (با و بدون سابقه حاملگی و سقط قبلی) انجام شد. روشکار: در این مطالعه توصیفی که در سال 1395 انجام شد، 214 فرد اهداءکننده خون مراجعهکننده به مرکز انتقال خون تبریز در محدوه سنی 62-18 سال شامل 57 زن (6/26%) با محدوده سنی 59-23 سال (با میانگین سن 3/9±7/38) و 157 مرد (4/73%) با محدوده سنی 62-18 سال (با میانگین سن 7/9±2/36 سال) مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی آنتیبادیهای ضدگلبولهای سفید با استفاده از آزمایش PRA بهروش لنفوسایتوتوکسیسیتی با کمپلمان (CDC) مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، تعداد حاملگی و سقط در زنان در فرم اطلاعاتی یادداشت شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمونهای کای دو و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیدار در نظر گرفته شد. یافتهها: 23 نفر (75/10%) شامل 22 زن (8 نفر بدون و 14 نفر دارای سابقه حاملگی و سقط) و یک مرد، واکنش مثبت PRA داشته و سایر افراد منفی بودند. فراوانی موارد مثبت PRA در زنان بیشتر بود (0001/0p<). این آنتیبادیها در زنان با سابقه قبلی حاملگی با تعداد حاملگی ارتباطی نداشتند، اما وفور آنتیبادی HLA و شدت واکنش مثبت PRA در دو گروه زنان با سابقه و بدون سابقه سقط اختلاف معناداری داشت (001/0p<) و با تعداد سقط نیز ارتباط داشت (0001/0p<، 52/0=r). نتیجهگیری: تعداد سقط بر حساس شدن و یا ایمونیزاسیون طی حاملگی اثر دارد. با افزایش تعداد سقط، احتمال ایمونیزاسیون بیشتر میشود. این آنتیبادیها در زنان سالم بدون سابقه حاملگی و مردان نیز مشاهده شد. تصمیم به ارزیابی پلاسمای مردان و زنان بدون سابقه قبلی حاملگی، قبل از تزریق نیاز به مطالعات سود و صرفه دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
آنتی بادیهای HLA؛ اهداءکنندگان خون؛ Panel Reactive Antibody | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,032 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 524 |