بررسی آزمایشگاهی تأثیر روشهای مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی ونیر کامپوزیتی به مینا و عاج | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مقاله 6، دوره 42، شماره 3، مهر 1397، صفحه 237-229 اصل مقاله (455.59 K) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/jmds.2018.11459 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نویسندگان | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مهدی عباسی1؛ مصطفی صادقی* 2 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1استادیار گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2استاد گروه آموزشی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| چکیده | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مقدمه:ونیر کامپوزیتی به عنوان یک گزینه درمانی زیبا و محافظه‌کارانه برای اصلاح دندانهای تغییر رنگ یافته و بد شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به تأثیر روش نوردهی بر میزان استرس ناشی از انقباض پلیمریزاسیون، مطالعه فوق با هدف تعیین تأثیر روشهای مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا و عاج طرح ریزی شد. مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 72 دندان پره‌مولر به دو گروه مساوی مینایی و عاجی تقسیم شدند. در هر کدام از گروهها، سطوح باکال تا حصول یک سطح صاف مینایی یا عاجی ساییده شده و سپس نمونه‌ها در مکعبهای آکریلی مانت شدند. سطوح به باندینگ Single Bond 2 آغشته و کیور گردیدند. بر اساس سه روش نوردهی Conventional، Soft-start و Pulse-delay، نمونه‌های هر دو گروه به سه زیرگروه تقسیم شدند (12n=). پس از فرم‌دهی یک استوانه از کامپوزیت Z250 بر روی سطوح با استفاده از روشهای نوردهی متفاوت، استحکام برشی نمونه‌ها اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آنالیز واریانس یک طرفه به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey تحلیل شدند (05/0=α) یافته ها:آزمون واریانس یک طرفه تفاوت آماری معنی‌داری در استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا بین زیرگروههای مینایی نشان نداد (185/0P=)،حال آنکه تفاوت استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج بین زیرگروههای عاجی معنی‌دار بود (042/0P=). بیشترین نوع شکست در بین تمامی زیرگروهها مربوط به نوع ادهزیو بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، نوردهی به روش Pulse-delay و Soft-start در هر دو گروه مینایی و عاجی می‌تواند باعث افزایش استحکام باند برشی گردد. این امر در گروههای عاجی مصداق بیشتری دارد. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| کلیدواژه‌ها | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ونیر کامپوزیتی؛ روش نوردهی؛ استحکام باند برشی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| اصل مقاله | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
مقدمه بازیابی زیبایی ظاهری از دست رفته بیمار، علاوه بر عملکرد مناسب، یکی از مباحث بسیار مهم دندانپزشکی معاصر است. روز به روز، روشها و مواد درمانی جدیدی برای تحقق این هدف معرفی می‌شوند. رنگ، شکل و ناهنجاریهای ساختاری و موقعیت دندانها، می‌توانند منجربه مشکلات جدی زیبایی در بیمار شوند.(1) با توجه به پیشرفتهای قابل توجه در مواد ترمیمی رنگ دندان و تکنیکهای ادهیژن، امروزه ترمیمهای محافظه‌کارانه متعددی رونق پیدا کرده‌اند. از آنجا که دندانپزشکی ترمیمی مخلوطی از علم و هنر است، دندانپزشکی زیبایی محافظه‌کارانه بر جزء هنری تأکید می‌کند.(1،2) کامپوزیت رزینهای فعال‌شونده با نور در سال 1970 معرفی شدند و انقلابی در مراحل کلینیکی دندانپزشکی با حداکثر زمان کار و حداقل زمان ست شدن به وجود آوردند و دندانپزشکی مدرن را بنا نهادند.(3) از برتریهای کامپوزیتهای فعال‌شونده با نور نسبت به نوع شیمیایی می‌توان به ثبات رنگ، تشکیل بهتر نقطه تماس و کانتور بهتر اشاره کرد. با وجود تلاشهای در سالهای اخیر ونیرها (veneer)به عنوان یک گزینه درمانی زیبا و محافظه‌کارانه مورد استفاده قرار گرفته‌اند. ونیر، لایه‌ای از ماده همرنگ دندان است که بر روی دندان به کار می‌رود تا نقایص و تغییر رنگهای موضعی یا منتشر را پوشش دهد. ونیرها به طور مشخص از کامپوزیت مستقیم، کامپوزیت فرآوری شده یا مواد سرامیکی ساخته می‌شوند. موارد استفاده شایع ونیرها شامل دندانهایی با سطوح فاسیال یا باکال تغییر رنگ یافته، بدشکل یا دارای ترمیمهای معیوب، دندانهای چرخیده، شکستگیهای تاجی، بدشکلی‌‌های مادرزادی و اکتسابی، دیاستم و ضایعات اروژن و ابریژن می باشند.(1) پروسه نوردهی با ایجاد استرس در کامپوزیتها مرتبط است. در روند نوردهی فاصله میان مولکولهای منومری به جهت تبدیل باند دو گانه به باند منفرد کاهش یافته و از 4/3 انگستروم درجه به 5/1 انگستروم درجه می رسد که این امر خود می‌تواند دلیل انقباض کامپوزیتها در هنگام نوردهی باشد که با عنوان انقباض ناشی از پلیمریزاسیون کامپوزیتی نام برده می‌شود. آهسته کردن واکنش کیورینگ از طریق تغییر روش نوردهی باعث کاهش اعمال استرس در محل اتصال کامپوزیت به دندان می‌شود.(6) آهسته کردن نوردهی، اشاره به فعا‌سازی نوریکامپوزیت ابتدا با شدت نور پایین و به دنبال آن با شدت بالا دارد. در واقع کم بودن شدت اولیه نوردهی می‌تواند باعث جریان کافی رزین (Flow) و جبران انقباض ناشی از پلیمریزاسیون شود و شدت نور زیاد سبب بهبود حداکثری نرخ تبدیل منومر رزین می‌شود. روشهای نوین نوردهی کامپوزیتها همچون پلکانی و شروع آهسته روشهایی که جهت نوردهی کامپوزیتها مورد استفاده قرار می‌گیرند را می‌توان به سه روش Conventional،Soft-start وPulse-delay تقسیم‌بندی کرد. در روش Conventional نور با حداکثر شدت خارج می‌شود و در طول زمان نوردهی، شدت آن تغییری نمی‌کند. در روش Soft-start شدت نور در طی چند ثانیه به حداکثر خود رسیده و مدتی در این شدت باقی می‌ماند. در روش pulse-delay نور با حداکثر شدت خارج شده، ثانیه ای در این شدت مانده، سپس به صفر می‌رسد. این سیکل چند بار تکرار می شود(شکل 1).(2)
شکل1. تصویری شماتیک از روشهای مختلف نوردهی
یکی از موارد مهم کلینیکی مرتبط با تأثیر انقباض ناشی از پلیمریزاسیون C- Factor می‌باشد. C-Factor نسبت سطوح باند شده به باند نشده (آزاد) در یک آماده‌سازی دندانی را نشان می‌دهد. هر چه نسبت سطوح باند شده به باند نشده کمتر باشد، مانند ونیرها، میزان استرس وارده به سطوح باند شده به هنگام نوردهی کاهش می یابد.(1) با توجه به پایین بودن میزان C- Factor در ونیرهای کامپوزیتی، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر روشهای مختلف نوردهی بر میزان استرس انقباضی وارده بر سطح تماس ونیر کامپوزیتی به دندان و به تبع آن استحکام باند برشی انجام پذیرفت. مواد و روشها در این مطالعه آزمایشگاهی، 72 دندان پره‌مولر کشیده شده سالم انسانی انتخاب و تا زمان انجام مطالعه در نرمال سالین نگهداری شدند. بر این اساس که مطالعه روی مینا یا عاج انجام شود، دندانها به دو گروه مساوی تقسیم شدند: در گروه اول، سطح باکال دندانها با استفاده از یک فرز فیشور الماسی(Diatech Dental AG, Heerbrugg, Switzerland) و خنک‌کننده آب، ساییده شد تا یک سطح مینایی صاف به قطر پنج میلیمتر حاصل گردید. در گروه دوم، سطح باکال دندانها با استفاده از یک فرز فیشور الماسی (Diatech Dental AG) و خنک‌کننده آب، ساییده شد تا یک سطح عاجی صاف به قطر پنج میلیمتر حاصل گردید. سطوح آماده شده در هر دو گروه جهت اطمینان از سطح عاجی و مینایی یکنواخت، زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند. سپس نمونه‌ها در مکعبهای آکریلی (آکروپارس، کرج، ایران) به گونه‌ای که سطوح باکال تراش خورده به سمت بیرون قرار گیرند، مانت شدند.
فاصله سر دستگاه از نمونه‌ها یک میلیمتر بود. در نهایت یک استوانه کامپوزیتی روی سطح مینا باقی ماند. مراحل آماده سازی نمونه‌ها در گروه عاجی مشابه گروه مینایی انجام شد به جز زمان اچینگ که 15 ثانیه بود. تصویری از نمونه‌های مانت و ترمیم شده در شکل 2 نشان داده شده است. سپس نمونه‌ها در رطوبت 100 درصد و دمای اتاق به مدت یک ماه و پس از آن به مدت دو هفته در آب مقطر با دمای 1±37 درجه‌ی سانتیگراد نگه داشته شدند. پس از آن نمونه‌ها 1500 بار تحت عملیات سیکل حرارتی با دستگاه ترموسیکل (شرکت وفایی،تهران، ایران) قرار گرفتند. شکل 2. نمونه های مانت و ترمیم شده
برای اندازه‌گیری استحکام باند برشی نمونه‌ها از دستگاه اینسترون(Zwick GmbH & Co, Ulm, Germany) با سرعت یک میلیمتر بر دقیقه استفاده شد و مقدار نیرو در لحظه شکست نمونه‌ها یادداشت گردید. نیروی برشی در نزدیکترین فاصله به سطح تماس کامپوزیت به دندان توسط یک قطعه چاقویی شکل اعمال گردید. استحکام باند) برحسب (Mpa از تقسیم نیروی وارد بر استوانه کامپوزیتی(N) به سطح مقطع نمونه‌ها (πr²) محاسبه گردید. تصویری شماتیک از نحوه انجام تست استحکام باند برشی نمونه‌ها در شکل 3 نشان داده شده است.نحوه شکست نمونه‌ها با استفاده از ذره‌بین با بزرگنمایی شش مورد ارزیابی قرار گرفت و نمونه‌ها بر‌اساس نوع شکست به سه گروه ادهزیو، کوهزیو و مختلطتقسیم شدند. میزان استحکام باند برشی نمونه‌ها کدگذاری و وارد بسته نرم‌افزاریSPSS-21 گردید. نرمال بودن توزیع داده‌ها با استفاده از آزمونKolmogorov-Smirnov (05/0P>) و همگنی واریانسها نیز به کمک آزمون Levene's مورد تأیید قرار گرفتند (351/0P=). داده‌ها با آنالیز واریانس یک طرفه (one way ANOVA) به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey تحلیل شدند (05/0=α).
شکل3. تصویری شماتیک از نحوه انجام تست استحکام باند برشی نمونه ها
یافته ها آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت استحکام باند برشی کامپوزیت رزین به مینا بین زیر گروههای مینایی معنی‌دار نبود (185/0 P=)؛ حال آنکه تفاوت استحکام باند برشی کامپوزیت رزین به عاج بین زیرگروههای عاجی معنی‌دار بود (042/0P=). میانگین استحکام باند برشی کامپوزیت رزین به مینا و عاج در جدول شماره 1 نشان داده شده است.
جدول1. میانگین و انحراف معیار استحکام باند برشی کامپوزیت رزین به مینا و عاج در زیرگروههای مورد مطالعه
a: نوردهی به روش Conventional، b: نوردهی به روش Soft-start ، c: نوردهی به روش Pulse- Delay
مقایسه میانگین و انحراف معیار استحکام باند برشی کامپوزیت رزین به عاج در زیرگروههای مورد مطالعه به صورت دو به دو نشان داد که فقط بین زیرگروههای اول (نوردهی به روش مرسوم) و سوم (نوردهی به روش Pulse-delay) اختلاف استحکام باند معنی‌دار بود. بیشترین میزان استحکام باند برشی کامپوزیت رزین در هر دو گروه مینایی و عاجی مربوط به زیر گروه سوم (نوردهی به روش Pulse-Delay) بود؛ حال آنکه کمترین آن در هر دو گروه مینایی و عاجی مربوط به زیرگروه اول (نوردهی به روش مرسوم) بود. فراوانی نوع شکست نمونه‌ها در هر دو گروه مینایی و عاجی تحت تابش با روشهای نوردهی متفاوت نشان داد که بیشترین نوع شکست مربوط به نوع ادهزیو (شکست در حد فاصلکامپوزیت- دندان) بود. در بین زیرگروهها بیشترین شکست نوع ادهزیو مربوط به نوردهی به روش مرسوم بود (در زیرگروه مینایی 83% و در زیرگروه عاجی 91%). فراوانی نوع شکست نمونه‌ها در نمونه‌های مینایی و عاجی تحت تابش با روشهای نوردهی متفاوت به ترتیب در جداول 2 و 3 نشان داده شده است.
جدول 2. توزیع فراوانی نوع شکست نمونه‌ها در نمونه‌های مینایی تحت تابش با روشهای نوردهی متفاوت
داده ها به‌صورت (درصد) تعداد توصیف شدند
جدول 3. فراوانی نوع شکست نمونه‌ها در نمونه‌های عاجی تحت تابش با روشهای نوردهی متفاوت
داده ها بصورت (درصد) تعداد توصیف شدند
بحث میزان انقباض ناشی از پلیمریزاسیون در کامپوزیـتهـای مختلف از 6/0 تا 3 درصد متفاوت است. این انقباض نیرویی در حد 13 مگاپاسـکال به دیواره‌های حفره وارد مـی‌کند کـه بـا عنـوان استرس ناشـی از انقبــاض پلیمریزاســیون (Polymerization shrinkage stress) شناخته می‌شود. نیروی انقباضی می‌تواند باعث تضعیف باند کامپوزیت بــه دنــدان شــود. از آنجا که میزان نیروی انقباض ناشـی از پلیمریزاسیون بـه میـزان تغییرات ابعادی کامپوزیت در اثر انقباض پلیمریزاسیون و نیز میزان قابلیــت انعطــاف کامپوزیــت در هنگــام انقبــاض بســتگی دارد، کامپوزیتهای با انقباض کم می‌توانند میزان فشـار پلیمریزاسـیون بیشتری داشته باشند.توانایی کامپوزیت در جریان یافتن (Flow) از نکات مهم در کاهش استرس ناشی از پلیمریزاسیون Cunha و همکاران(10) گزارش کردند که روشهای نوردهی Pulse-delay) و (RampSoft-start میزان پلیمریزاسیون (Degree of conversion) کامپوزیتها را کاهش نمی‌دهد، بلکه منجر به کاهش استرس ناشی از پلیمریزاسیون و افزایش استحکام باند می‌شود. نتایج این مطالعه نشان داد که در هر دو گروه مینایی و عاجی استحکام باند در گروههای Soft-start و Pulse-delay نسبت به گروه مرسوم افزایش یافت، اما این افزایش فقط در زیرگروههای عاجی معنی دار بود(042/0P=). باند به مینا یک پروسه به نسبت ساده است که نیازمند مسائل تکنیکی عمده یا دشواریهای خاص نمی‌باشد. در مطالعات لابراتواری استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا در حدود 20 مگا پاسکال محاسبه شده است. چنین استحکام باندی، گیر کافی برای طیف وسیعی از اعمال ترمیمی فراهم می‌نماید.(10،11) گزارش شده است که استحکام باند در حدود 17 مگاپاسکال برای مقاومت در برابر استرسهای انقباضی کامپوزیت ضروری است تا از دباند شدن مارژینال در ترمیم ممانعت کند.(12) همین امر می‌تواند دلیل تأثیر کم روش نوردهی بر استحکام باند برشی و نیر کامپوزیتی به مینا باشد. باند به عاج چالشهای بیشتری را نشان می دهد. عاج، بافتی هیدراته است که توسط توبولهایی پر از مایع، متخلخل شده است. همین امر باعث دشواری باند به عاج و در نتیجه استحکام باند پایینتر آن نسبت به مینا شده است.(1) نوع روش نوردهی (مرسوم، Soft-start یا Pulse-delay) با توجه به اینکه می‌تواند روی سرعت پلیمریزاسیون کامپوزیت و در نتیجه شدت استرس وارده به سطح تماس کامپوزیت- دندان موثر باشد، از اهمیت زیادی در باند، به خصوص باند به عاج با توجه به پایین بودن ذاتی آن، بر خوردار است.(1) تعدیل سرعت واکنش پلیمریزاسیون، فاز Pre Gel کامپوزیت را طولانی می‌کند که باعث جریان یافتن ماده (Flow) و تعدیل بیشتر استرس می‌گردد. این وضعیت را می‌توان توسط به کارگیری تکنیکهای لایت کیور Soft-start و Pulse-delay ایجاد کرد که نتیجه آن تمایل به کاهش شکل‌گیری درز لبه ای بدون اختلال در میزان درجه تبدیل در فرایند پلیمریزاسیون (Degree of Conversion) می‌شود.(13) Li و همکاران(15) طی مطالعه‌ای دریافتند که روشهای ( RampوPulse-delay ) soft-start منجربه ویژگیهای بهتر باندینگ عاجی می‌گردد.(14) Yoshikawa (16) و همکاران در مطالعه خود بیان کردند که روشهای (Ramp و Pulse-delay) slow-start در مقایسه با روش مرسوم منجربه تطابق بهتر ترمیم با دیواره حفره شده و سیل مارژینال عاجی بهتری نیز ایجاد می‌کنند.(15) نتایج حاصل از تحقیقات Li و همکاران(15) و Yoshikawa و همکاران(16) هماهنگ با نتایج حاصل از این پژوهش می‌باشد زیرا ویژگیهای بهتر باندینگ عاجی یا ایجاد سیل مارژینال عاجی بهتر نشان‌دهنده کاهش اعمال استرس بر مارژینهای عاجی در روشهای Soft-start یا Pulse-delay می‌باشد. Yep و همکاران(17) عنوان کردند که روش Soft-start در مقایسه با روش مرسوم باعث کاهش میزان انقباض ناشی از پلیمریزاسیون نشد. آنها علت آنرا تفاوت غلظت نتیجه‌گیری بر اساس نتایج این مطالعه، نوردهی به روش Pulse-delay و Soft-start در هر دو گروه مینایی و عاجی می‌تواند باعث افزایش استحکام برشی ونیر کامپوزیتی به مینا و عاج گردد. این امر در ارتباط با گروه های عاجی مصداق بیشتری دارد. تقدیر و تشکر از معاونت پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان به خاطر تامین اعتبار انجام این تحقیق و سرکار خانمها مینا داودی و فریده روستا به خاطر همکاری در آماده‌سازی نمونه ها تشکر و قدردانی می شود. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مراجع | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1. Ritter AV. Sturdevant's art and science of operative dentistry. 6th ed. St Louis: Mosby Co; 2013. P. 296-16, 118-21. 2. Goldstein RE. Esthetics in dentistry. 2nd ed. London: B.C. Decker Inc; 2014. P. 6-9. 3. Sudheer V, Manjunath M. Contemporary curing profiles: study of effectiveness of cure and polymerization shrinkage of composite resins: an in vitro study. J Conserv Dent 2011; 14(4):383-6. 4. Power J, Sakaguel R. Craig's restorative dental materials. 12th ed. Houston Texas: Mosby Co; 2006. P. 452-60. 5. Yoshikawa T, Nakaoki Y, Takada T, Burrow M, Tagami J. The effects of light curing method and irradiation time on marginal sealing and cavity wall adaptation of resin composite restorations. Am J Dent 2003; 16:63A-7A. 6. Visvanathan A, Ilie N, Hickel R, Kunzelmann KH. The influence of curing times and light curing methods on the polymerization shrinkage stress of a shrinkage-optimized composite with hybrid-type prepolymer fillers. Dent Mater 2007; 23(7):777-84. 7. Malhotra N, Kundabala M. Light-curing considerations for resin-based composite materials: a review. Part I. Compend Contin Educ Dent 2010; 31(7):498-505. 8. Cunha LG, Alonso RC, Pfeifer CS, Correr-Sobrinho L, Ferracane JL, Sinhoreti MA. Contraction stress and physical properties development of a resin-based composite irradiated using modulated curing methods at two C-factor levels. Dent Mater 2008; 24(3):392-8. 9. Barkmeier WW, Erickson RL, Latta MA. Fatigue limits of enamel bonds with moist and dry techniques. Dent Mater 2009; 25(12):1527-31. 10. Senawongse P, Sattabanasuk V, Shimada Y, Otsuki M, Tagami J. Bond strength of current adhesive systems on intact and ground enamel. J Esthet Restor Dent 2004; 16(2):107-15. 11. Davidson CL, De Gee AJ, Feilzer A. The competition between the composite-dentin bond strength and polymerization contraction stress. J Dent Res 1984; 63(12):1396-9. 12. Eick JD, Robinson SJ, Byerley TJ, Chappelow CC. Adhesive and nonshrinkage dental resins of the future. Quintessence Int 1993; 24(9):632-40. 13. Li MZ, Wang JR, Liu H, Wang X, Gan K, Liu X, et al. Effects of light curing modes and ethanol-wet bonding on dentin bonding properties. J Zhejiang Univ Sci B 2016; 17(9):703-11. 14. YoshikawaT, Morigami M, Sadr A, Tagami J. Effects of light curing method and resin composite composition on composite adaptation to the cavity wall. Dent Mater J 2014; 33(4):499-503. 15. Yep AU, Ng SC, Siow KS. Soft-start polymerization: influence on effectiveness of cure and post gel shrinkage. Oper Dent 2001; 26(3):260-6. | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,062 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 527 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||