سامانه مدیریت نشریات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

لایق, هدا, بهرامی, هادی, ابوالحسنی, فرید, شریفی سنجانی, ونداد. (1397). بررسی عوامل موثر بر قطع درمان مراجعه‌کنندگان مراکز سلامت روان جامعه‌نگر (CMHC) شهر تهران. , 20(3), 153-159. doi: 10.22038/jfmh.2018.10687
هدا لایق; هادی بهرامی; فرید ابوالحسنی; ونداد شریفی سنجانی. "بررسی عوامل موثر بر قطع درمان مراجعه‌کنندگان مراکز سلامت روان جامعه‌نگر (CMHC) شهر تهران". , 20, 3, 1397, 153-159. doi: 10.22038/jfmh.2018.10687
لایق, هدا, بهرامی, هادی, ابوالحسنی, فرید, شریفی سنجانی, ونداد. (1397). 'بررسی عوامل موثر بر قطع درمان مراجعه‌کنندگان مراکز سلامت روان جامعه‌نگر (CMHC) شهر تهران', , 20(3), pp. 153-159. doi: 10.22038/jfmh.2018.10687
لایق, هدا, بهرامی, هادی, ابوالحسنی, فرید, شریفی سنجانی, ونداد. بررسی عوامل موثر بر قطع درمان مراجعه‌کنندگان مراکز سلامت روان جامعه‌نگر (CMHC) شهر تهران. , 1397; 20(3): 153-159. doi: 10.22038/jfmh.2018.10687

بررسی عوامل موثر بر قطع درمان مراجعه‌کنندگان مراکز سلامت روان جامعه‌نگر (CMHC) شهر تهران

مجله اصول بهداشت روانی
مقاله 3، دوره 20، شماره 3، فروردین و اردیبهشت 1397، صفحه 153-159    اصل مقاله (284.01 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/jfmh.2018.10687
نویسندگان
هدا لایق* 1؛ هادی بهرامی2؛ فرید ابوالحسنی3؛ ونداد شریفی سنجانی4
1کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
2دکترای روان‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
3متخصص داخلی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران، مؤسسه تحقیقات ملی سلامت، تهران، ایران
4روان‌پزشک، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران، بیمارستان روزبه، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی مشخصات جمعیت­شناختی از قبیل تحصیلات، جنسیت و هم­چنین نوع اختلال بیمار و میزان همدلی و هوش هیجانی پزشک بر قطع درمان مراجعه­کنندگان مراکز سلامت ‌روان جامعه‌نگر شهر تهران است.
روش­کار: نمونه‏ای شامل 4101 نفر بیمار و 26 نفر پزشک برای بررسی انتخاب شدند. اطلاعات مرتبط با بیماران توسط نرم‏افزار ثبت اطلاعات مراکز سلامت روان جامعه‏نگر (که از هنگام تاسیس مراکز در نرم­افزار ثبت شده و موجود است) به دست آمد. هم­چنین، اطلاعات مرتبط با پزشکان نیز پس از کسب رضایت کتبی، توسط دو پرسش­نامه هوش هیجانی بار-آنEQI) ) و مقیاس همدلی پزشکان جفرسون (JSPE) جمع‏آوری گردید. داده‏های مطالعه حاضر با توجه به نقطه برش به داده‏های اسمی تبدیل شده و از طریق آزمون مجذور خی با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل گردیدند.
یافته­ها:  نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر چه میزان همدلی پزشک بیشتر باشد میزان قطع درمان بیماران او کمتر خواهد بود. هم­چنین ارتباط نمره کلی هوش هیجانی با متغیر قطع درمان معنی­دار نمی‏باشد و قطع درمان تنها با مولفه سازگاری هوش هیجانی ارتباط معنی­داری دارد. یافته‏ها نشان داد که هیچ یک از متغیرهای مرتبط با بیمار (جنسیت، سطح تحصیلات و نوع اختلال) ارتباط معنی­داری با قطع درمان ندارند.
نتیجه­گیری: بر اساس یافته‏های مطالعه حاضر،  مهارت‏های ارتباطی، همدلی و مولفه سازگاری هوش هیجانی پزشکان، عوامل موثری بر کاهش قطع درمان بیماران‏شان محسوب می‏شود.
کلیدواژه‌ها
سازگاری؛ قطع درمان؛ همدلی؛ هوش هیجانی
مراجع
  1. Abolhassani Shahreza F, Sharifi V, Moazami Godarzi L, Mousavinia SJ, Jafarineia M, Amin-Esmaeili M, et al . [Factors associated with drop-out from treatment in patients with anxiety and depressive disorders]. Hakim 2014; 17(3): 250-9. (Persian)
  2. Anthony J. [Heath psychology]. Fathi Ashtiani A. (translator). 1st Tehran: Besat. (Persian)
  3. Bar-On R. The Emotional Quotient Inventory (EQ-i): A test of emotional intelligence. Toronto: Multi-Health Systems; 1997: 28.
  4. Beck RS, Daughtridge R, Sloane PD. Physician-patient communication in the primary care office: a systematic review. J Am Board Fam Pract 2002; 15(1): 25-38.
  5. Benbassat J, Baumal R. What is empathy, and how can it be promoted during clinical clerkships? Acad Med 2004; 79(9): 832-9.
  6. Goleman D. Emotional intelligence. Bantam; 2006.
  7. Heidari E. [The impact of drugs on following the treatment by patients with depression and anxiety]. PhD. Dissertation. Mashhad: Mashhad University of Medical Sciences, College of Pharmacology, 2015: 50-88. (Persian)
  8. Hojat M, Gonnella JS, Nasca TJ, Mangione S, Vergare M, Magee M. Physician empathy: definition, components, measurement, and relationship to gender and specialty. Am J Psychiatry 2002; 159(9): 1563-9.
  9. Hojat M, Mangione S, Nasca TJ, Cohen MJ, Gonnella JS, Erdmann JB, et al. The Jefferson Scale of Physician Empathy: development and
preliminary psychometric data. Educ Psychol Meas
2001; 61(2): 349-65.
  10. Imani S, Atef Vahid M, Asgharnehad A. [Quality of life in war veterans suffering from chronic PTSD in comparison with other veterans]. Teb-e-Janbaz 2012; 29: 47-56. (Persian)
  11. Kaplowitz MJ, Safran JD, Muran CJ. Impact of therapist emotional intelligence on psychotherapy. J Nerv Ment Dis 2011; 199(2): 74-84.
  12. Kim SS, Kaplowitz S, Johnston MV. The effects of physician empathy on patient satisfaction and compliance. Eval Health Prof 2004; 27(3): 237-51.
  13. Melfi CA, Chawla AJ, Croghan TW, Hanna MP, Kennedy S, Sredl K. The effects of adherence to antidepressant treatment guidelines on relapse and recurrence
of depression. Arch Gen Psychiatry 1998; 55(12): 1128-32.
  14. Neumann M, Wirtz M, Bollschweiler E, Mercer SW, Warm M, Wolf J, et al. Determinants and patient-reported long-term outcomes of physician empathy in oncology: a structural equation modeling approach. Patient Educ Couns 2007; 69(1): 63-75.
  15. Percudani M, Belloni G, Contini A, Barbui C. Monitoring community psychiatric services in Italy: differences between patients who leave care and those who
stay in treatment. Br J Psychiatry 2002; 180(3): 254-9.
  16. Reneses B, Munoz E, Lopez‐Ibor JJ. Factors predicting drop‐out in community mental health centers. World Psychiatry 2009; 8(3): 173-7.
  17. Rossi A, Amaddeo F, Bissofi G, Ruggeri M, Thornicrof G, Tansella M. Dropping out of care: inappropriate terminations of contact with community-based
psychiatric services. Br J Psychiatry 2002; 181(4): 331-8.
  18. Salovey P, Mayer JD. Emotional intelligence. Imagin Cognit Pers 1990; 9(3): 185-211.
  19. Santana L, Fontenelle LF. A review of studies concerning treatment adherence of patients with anxiety disorders. Patient Prefer Adherence 2011; 5: 427-39.
  20. Shariat SV, Eshtad E, Ansari S. [Empathy and its correlates in Iranian physicians: A preliminary psychometric study of the Jefferson Scale of Physician Empathy]. Medical teacher 2010; 32(10): e417-21. (Persian)
  21. Shariat SV, Kaykhavoni A. [Empathy in medical residents at Iran University of Medical Sciences]. Iranian journal of psychiatry and clinical psychology 2010
; 16(3): 248-56. (Persian)
  22. Wagner PJ, Moseley GC, Grant MM, Gore JR, Owens C. Physicians' emotional intelligence and patient satisfaction. Fam Med-Kansas Coty 2002; 34(10): 750-4.
  23. Wang B, Losina E, Stark R, Munro A, Walensky RP, Wilke M, et al. Loss to follow-up in a community clinic in South Africa: roles of gender, pregnancy and CD4 count. S Afr Med
J 2011; 101(4): 253-7.
  24. Wang J. Mental health treatment dropout and its correlates in a general population sample. Med Care 2007; 45(3): 224-9.
  25. Wells KB, Sherbourne C, Schoenbaum M, Duan N, Meredith L, Unützer J, et al. Impact of disseminating quality
improvement programs for depression in managed primary care: a randomized controlled trial. JAMA 2000; 283(2): 212-20.
  26. Weng HC. Does the physician's emotional intelligence matter? Impacts of the physician's emotional intelligence on the trust, patient-physician relationship,
and satisfaction. Health Care Manag Rev 2008; 33(4): 280-8.
  27. WHO, Mental Health Division. [Patient therapist relationship]. Ghadir F, Zolfaghari M. (translators). 1st Tehran: Kalame Pardaz; 2000. (Persian)
  28. Zachariae R, Pedersen CG, Jensen AB, Ehrnrooth E, Rossen PB, von der Maase H. Association of perceived physician communication style with patient
satisfaction, distress, cancer-related self-efficacy, and perceived control over the disease. Br J Cancer 2003; 88(5): 658-65.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,227
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 560