ارزیابی میزان آنزیمهای Drosha، Dicer و پروتئین DGCR8 در بیماران مبتلا به پرهاکلامپسی | ||
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران | ||
مقاله 6، دوره 20، شماره 12، اسفند 1396، صفحه 40-49 اصل مقاله (548.26 K) | ||
نوع مقاله: اصیل پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22038/ijogi.2017.10429 | ||
نویسندگان | ||
رقیه درگاهی1؛ سمیرا شهباززادگان* 2؛ عباس نقیزاده باقی3؛ سحر صفتی کویخی4 | ||
1استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران. | ||
2استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران. | ||
3دانشیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. | ||
4متخصص زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، آستارا، ایران. | ||
چکیده | ||
مقدمه: پرهاکلامپسی به عنوان یک اختلال مهم دوران بارداری شناخته شده است که با افزایش فشارخون در نیمه دوم بارداری و پروتئینوری همراه میباشد و یکی از سه عامل اصلی مرگومیر مادر و جنین به شمار میآید. بینظمی در میکروRANها با مکانسیم تأثیر بر عوامل رگزایی، در پرهاکلامپسی نقش دارند و میتوانند برای تشخیص این بیماری بهکار روند.مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بیان ژنهایDGCR8 ،Dicer و Drosha در بیماران مبتلا به پرهاکلامپسی انجام شد. روشکار: این مطالعه توصیفی - تحلیلی در سال 95-1394 بر روی 84 نفر از زنان باردار و غیرباردار سالم مراجعهکننده به درمانگاه زنان مرکز آموزشی و درمانی علوی اردبیل انجام شد. شرکت کنندگان بهطور تصادفی در سه گروه 28 نفره شامل زنان باردار مبتلا به بیماری پرهاکلامپسی، زنان باردار سالم و زنان غیر باردار سالم (گروه کنترل) قرار گرفتند. مشخصات فردی شرکتکنندگان از جمله سن، سن بارداری، وزن، قد و شاخص توده بدنی تعیین گردید. سپس نمونه خون وریدی آنها جهت بررسی بیان ژنهایDGCR8 ، Dicer و Drosha به مرکز تحقیقات دانشکده پزشکی ارسال شد. اطلاعات حاصل از پیامد زایمان بر اساس چک لیستهای موجود و نتایج بررسی نمونه خون نیز جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمونهای آنالیز واریانس یک طرفه، تیتست و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافتهها: میزان هر سه پروتئین DGCR8 و آنزیمهای Dicer و Drosha در زنان باردار مبتلا به پرهاکلامپسی و مادران باردار سالم نسبت به زنان سالم غیر باردار بالاتر بود (05/0≥p). همچنین میزان پروتئین DGCR8 و آنزیم Dicer در مادران باردار مبتلا به پرهاکلامپسی از مادران باردار سالم بیشتر بود (05/0≥p)، ولی میزان آنزیم Drosha در مادران باردار مبتلا به پرهاکلامپسی از مادران باردار سالم کمتر بود. نتیجهگیری: میزان آنزیم Dicer، Drosha و پروتئین DGCR8 در مادران باردار مبتلا به پرهاکلامپسی و مادران باردار سالم نسبت به گروه کنترل بالاتر است، بنابراین میتوان از این مولکولها هم در تشخیص به عنوان مولکول نشانگر احتمالی و هم در درمان استفاده نمود. | ||
کلیدواژهها | ||
پرهاکلامپسی؛ زنان باردار؛ MicroRNA؛ Dicer؛ Drosha؛ DGCR8 | ||
مراجع | ||
Khader YS, Batieha A, Al-Njadat RA, Hijazi SS. Preeclampsia in Jordan: incidence, risk factors, and its associated maternal and neonatal outcomes. J Matern Fetal Neonatal Med 2018; 31(6):770-6. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,920 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 914 |